GOD'S PLAN IN LEVITICUS (PAGE

Little Flock BroadCast

Collection of Articles from

Select Your Subject:

41. DWARF (Part 1) - Ch. 21:20

41. குள்ளனானாலும்..(பகுதி 1)

லேவியராகமம் 21: 20

குள்ளன், கண்ணில் பூ விழுந்தவன், சொறி சிரங்கு உடையவன், அண்ணகன் எவனும் வேண்டாம்.

இந்த இறை வார்த்தையில், குள்ளர்களை ஆசாரிய ஊழியத்திற்க்கென்று தேர்ந்தெடுக்க வேண்டாம் என்று கடவுள் கட்டளையிடுகிறார்!

இங்கு மீண்டும் நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டிய ஒரு விஷயம் என்னவென்றால்...

நிழலில் - பிரதான ஆசாரியர்,

பொருளில் - நம் மாசற்ற இயேசு கிறிஸ்துவை குறிக்கிறார்!

(எபிரேயர் 4:14;15)

நமக்கான பலியும் அவரே...!

நமக்கான பலியின் இரத்தத்தை சுமந்து செல்லும் மகா பிரதான ஆசாரியரும் அவரே!

அதனால் தான், கடவுள் பலிக்காக செலுத்தும் ஜீவராசிகளைக் கூட, பழுதற்றதாகவும், குறைகளற்றதாகவும் தேர்ந்தெடுக்கச் சொன்னார்!

அப்படியிருக்க, கிறிஸ்துவை பிரதிபலிக்கும் பிரதான ஆசாரியரின் தேர்வில், நம் பரமபிதா எவ்வளவு கவனம் செலுத்துவார்...

குள்ளமாக இருத்தல் என்பது எபிரேய மொழியில் (daq) த்தாக் என்று அழைக்கப்படுகிறது:

இதன் அர்த்தம்:

இது உயரம் குறைவாக இருப்பதை மட்டும் குறிப்பிடவில்லை. மாறாக...

முழுமையற்ற உடல் வளர்ச்சியைக் குறிக்கிறது.

அதாவது, மெலிந்த, வயதுக்கேற்ற வளர்ச்சிக் குறைந்த ஒரு தோற்றம்!

அதனால் அவர்கள், பலிபீடங்களில் வேலை செய்ய அனுமதிக்கவில்லை..

எப்படி, நம் ஆண்டவராகிய கிறிஸ்து, பொருளில், தன் பரமபிதாவின்

குணநலன்களையும், பரிசுத்தத்தையும், அன்பையும் பிரதிப்பலித்தாரோ..

அப்படியே,

நிழலில் பிரதான ஆசாரியரும்,

யாவே கடவுளின் பரிபூரணத்தையும் வலிமையையும் மற்றும் முழுமையையும் பிரதிப்பலிக்க வேண்டும்!

கிறிஸ்துவின் காணிக்கை எப்படி கறையற்று இருந்ததோ...

அப்படியே; பிரதான ஆசாரியரின் தோற்றமும் குறையற்று இருக்க வேண்டும்.

சில கேள்விகள்:

1. குள்ளர்களின் நிராகரிப்பு அவர்களுக்கு, நன்மையா? தீமையா?

2. இவர்களை தேர்ந்தெடுக்காததால், தந்தையின் அன்பையும், கவனிப்பையும், கடவுள் இவர்கள் விஷயத்தில் காண்பிக்க மறுத்துவிட்டாரா?

3. சங்கீதம் 103: 13;14 ல் சொல்லப்பட்டுள்ள அழகான உண்மை என்ன?

4. மத்தேயு 11:30 ல் கிறிஸ்து, "என் நுகம் மிருதுவானது; என் சுமை இலகுவானது!" என்று கூறியதன் அர்த்தம் என்ன?

5. கல்லுக்குள்ளே ஈரம் வைத்து, தேரையையும் வாழ வைத்தக் கடவுள், கடுமையாகத் தோன்றும் இந்த சட்டத்தின் மூலம் என்ன அன்பை பிரதிப்பலிக்கிறார்?

இதற்கான அருமையான பதில்கள் இன்றைய வெளிச்சத்தின் உள்ளே...

பரமண்டலங்களில் இருக்கும் எங்கள் பரமதந்தையே,

உமது அன்பை புரிந்து கொள்ளதக்கவர் யார்?

துதி! கணம்! மகிமை உம் ஒருவருக்கே!

கிறிஸ்துவின் நாமத்தில் ஜெபிக்கிறோம்!

எங்கள் அன்பே வடிவானவரே!

ஆமென்!

41. DWARF (Part 1)

Leviticus 21:20

No man who is a dwarf, or has a defect in his eye, or who has itching disease or scabs, or crushed testicles, shall come near.

In this word of God, the Lord commands that dwarfs should not be chosen for priestly service!

Here again, one thing we must remember is...

In the shadow – it refers to the High Priest,

In the substance – it points to our spotless Lord Jesus Christ!

(Hebrews 4:14–15)

He Himself is the sacrifice for us...!

And He Himself is the Great High Priest who carries the blood of that sacrifice for us!

That’s why God even commanded that the animals offered for sacrifice should be perfect and without blemish!

If that is so, how much more would our Heavenly Father be careful in choosing the High Priest who represents Christ...

Being a dwarf in Hebrew is called (daq) – *daq*:

Meaning:

It does not only refer to being short in height, but rather...

It indicates incomplete bodily development.

That is, a frail appearance, lacking proper growth for one’s age!

Therefore, they were not allowed to serve at the altar.

Just as our Lord Christ, in the substance, reflected the very

character, holiness, and love of His Heavenly Father...

In the same way,

the High Priest in the shadow

had to reflect Yahweh’s perfection, strength, and completeness!

Just as Christ’s sacrifice was spotless...

So too, the appearance of the High Priest had to be without defect.

Some questions:

1. Was the rejection of dwarfs a blessing or a curse for them?

2. By not choosing them, did the Father refuse to show His love and care for them?

3. What beautiful truth is mentioned in Psalm 103:13–14?

4. What did Christ mean in Matthew 11:30 when He said, “My yoke is easy, and My burden is light”?

5. The God who kept moisture even within a rock and gave life to a lizard — what love does He reveal through this law that may seem harsh?

The wonderful answers to these lie within today’s revelation...

Our Heavenly Father who dwells in the heavens,

Who can truly comprehend Your love?

Praise! Honor! Glory be to You alone!

We pray in the name of Christ!

You who are the very form of our love!

Amen!

42. DWARF PART 2 - Ch. 21:20

குள்ளனானாலும்...(பகுதி 2)

அன்புடையீர், வணக்கங்கள்.

நேற்றைய பாடத்தில், எப்படி, குள்ளத் தோற்றம், உயரக்குறைவை மட்டும் குறிக்காமல், அவர்களின் வலிமையற்ற நிலையையும், முழுமையற்ற, வயதுக்கேற்ற உடல்வாகு இல்லாததையும் குறித்ததோ...

அதேப் போல, நம் ஆன்மீகரீதியான வளர்ச்சியின்மையையும், குள்ளத் தோற்றத்திற்க்கு ஒப்பிடப்படுகிறது!

ஆன்மீக குள்ளம்! ஏன்? எப்படி? எவ்வாறு?

ஒரு குழந்தை, பாலை மட்டுமே குடித்துக் கொண்டு இருந்தால்..

அதன் வளர்ச்சி முழுமையடையுமா?

ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்க்கு பிறகு திட ஆகாரத்தை சாப்பிட ஆரம்பிக்கும் போது தானே அக்குழந்தை வளர்ச்சியடையும்..

அதுபோலத்தான்,

அடிப்படை சத்தியங்களில் மட்டுமே, திருப்தியடைந்து, ஆழமான சத்தியத்தை நோக்கி செல்லாத ஒரு புது சிருஷ்டியும், விரைவில் வளர்ச்சி குன்றிவிடும்.

இவர்கள்;

விசுவாசிகளாய் ஆன்மீகரீதியில் உயிருடன் இருக்கிறார்கள்!

ஆனால்,

ஆசாரிய சேவையை செய்வதிலோ வலிமையற்ற குழந்தையை போல ஆகிவிடுகிறார்கள்!

பரமதந்தையை நேசிக்கிறார்கள்!

ஆனால்,

அவரை புரிந்துக் கொள்ளுதலிலோ இன்னும் குழந்தைகளாகவே இருக்கிறார்கள்!

இதைதான் நம் இயேசுவும், பேதுருவிடம் சொன்னார்.

(மத்தேயு 14:31)

என்ன சொன்னார்?

பதில் பாடத்தின் உள்ளே...

ஆன்மீகக் குறைபாட்டிற்க்கான நான்கு காரணங்கள்!

1. மோசமான ஆன்மீக ஊட்டச்சத்து!

(மத்தேயு 4:4)ல் இயேசு கிறிஸ்து கூறியது போல நாம் பிழைக்க வேண்டுமானால்;

வேதத்தை நேசிக்கவேண்டும்!
தினந்தோறும் அதை வாசிக்க வேண்டும்!
சிந்தையில் எப்போதும் அதை தியானிக்க வேண்டும்...

ஆனால்;

எப்போதாவது திறக்கப்படும் பைபிள்...

புதுசிருஷ்டிக்கு நாம் மோசமான ஊட்டச்சத்தை தந்துக் கொண்டு இருப்பதை சுட்டிக் காட்டுகிறது.

2. ஆன்மீக உடற்பயிற்சி இல்லாமை!

யாக்கோபு 2:26 ல் சொல்லப்பட்டதைப் போல, "செயலில் காட்டப்படாத விசுவாசம்... செத்துவிட்டது"

3. உலகப்பிரகாரமான கவனச்சிதறல்கள்!

(மாற்கு 4:19) ல் நம் கிறிஸ்துவும் இதைக் குறித்து தான் எச்சரித்து உள்ளார்..

என்னவென்று???

பதில்... பாடத்தினுள்ளே..

4. சோதனைகளைத் தாங்க மறுப்பது!

தாங்கிக் கொள்ள வேண்டுமானால்; நமக்குத் தேவை...

"பொறுமை" மட்டுமே. (யாக்கோபு 1:3-4)

கடைசியாக,

அன்று: எப்படி ஆசாரிய ஊழியத்திற்க்காக தேர்ந்தெடுக்கப்படாத குள்ளர்களையும், கடவுள், தன் பரிசுத்த உணவைத் தந்து, போஷித்து, காத்துக் கொண்டாரோ...

அப்படியே,

இன்றும்:

ஆன்மீக ரீதியாக அர்பணித்த தம் பிள்ளைகள், விசுவாசத்தில் உயர்ந்து நிற்க்கும் வரை.. சத்திய உணவுகளின் மூலம்,

போஷிக்கிறார்!

சிட்சிக்கிறார்!

பலப்படுத்துகிறார்!

கடவுள்! பலவீனத்தை நிராகரிக்கவில்லை!

மாறாக; பலவீனத்தைக வளரும்வரை அதற்கு தேவையான ஊட்டச்சத்துகளை,

ஆன்மீகப்பாடங்களின் மூலம் அளித்துவருகிறார்!

ஏனெனில்; முதிர்ச்சியற்றவர்களை ஒருபோதும் வெட்கப்படுத்துவதல்ல

அவரின் நோக்கம், அவர்களை முதிர்ச்சியில் வளர்ப்பதே அன்பானவரின் திட்டம்!

இது சிறு துளி தேன் தான்..

இதுவே இவ்வளவு இனிக்கிறது என்றால்...

பாடம் முழுமையும் படித்தால், கடவுளின் அன்பில் மயங்கி விழுவது நிச்சயம்!

நம் பரமப்பிதாவிற்க்கு நாம் ஒவ்வொருவரும் குழந்தைகள் தான்!

ஆனால், நாம் அவரிடம் காட்டும், விசுவாசம், நம்பிக்கை, கீழ்படிதல் மற்றும் ஜெபத்தின் மூலம் தான், ஆன்மீக குறைபாடு நீங்கி, கிறிஸ்துவுக்குள், நன்கு செழித்து வளர முடியும்!

கடவுள் தாமே, நம்மை ஆசிர்வதித்து, குமாரனின் சாயலாக நாம் மாற உதவி செய்வாராக!

ஆமென்!

42. DWARF (Part 2)

Dearly beloved, greetings.

In yesterday’s lesson, we saw how the term “dwarf” not only refers to short height but also points to weakness, incompleteness, and underdeveloped physical maturity...

Likewise, our lack of spiritual growth can also be compared to being spiritually dwarfed!

Spiritual dwarfism! Why? How? In what way?

If a child drinks only milk...

Will it ever grow to full maturity?

Only when it starts eating solid food after a certain time does that child begin to grow...

Similarly,

When a new believer remains satisfied only with the basic truths and does not move toward deeper truths, their growth will soon be stunted.

They are;

Alive spiritually as believers!

But,

They become like weak children when it comes to doing priestly service!

They love the Heavenly Father!

But,

In understanding Him, they still remain as little children!

This is exactly what Jesus said to Peter.

(Matthew 14:31)

What did He say?

The answer is inside the lesson...

Four reasons for spiritual deficiency!

1. Poor spiritual nourishment!

As the Lord Jesus Christ said in (Matthew 4:4), if we must live,

We must love the Word!
We must read it daily!
We must meditate on it always in our minds...

But;

If the Bible is opened only once in a while...

It shows that we are giving poor nourishment to the new creation within us.

2. Lack of spiritual exercise!

As written in James 2:26, “Faith without works is dead.”

3. Worldly distractions!

In (Mark 4:19), our Lord Christ Himself warned us about this...

What did He say???

The answer... is within the lesson..

4. Refusing to endure trials!

If we must endure, what we need is only one thing...

“Patience.” (James 1:3-4)

Finally,

Then: Just as the Lord did not select the dwarfs for priestly service but still fed and cared for them with His holy food,

Likewise,

Even today:

Until His spiritually dedicated children stand firm in faith,

He nourishes them!

He disciplines them!

He strengthens them through the food of truth!

God does not reject weakness!

Instead, until that weakness grows strong, He provides the necessary nourishment through spiritual lessons!

Because His intention is never to shame the immature,

But to help them grow toward maturity—that’s the plan of our loving Father!

This is just a drop of honey...

If this tastes so sweet,

Then when you read the full lesson, you’ll surely be lost in the sweetness of God’s love!

We are all children to our Heavenly Father!

But only through our faith, trust, obedience, and prayer toward Him can spiritual deficiency fade away, and we can grow strong and mature in Christ!

May God Himself bless us and help us to be transformed into the likeness of His Son!

Amen!

43. BLEMISH EYES - Ch. 21:20

43. பூ விழுந்த கண்.

லேவியராகமம் 21:20

குள்ளன், கண்ணில் பூ விழுந்தவன், சொறி சிரங்கு உடையவன், அண்ணகன் எவனும் வேண்டாம்.

ஆசாரிய ஊழியத்திற்க்கு, கண்ணில் குறை உள்ளவர்கள் தேர்வு செய்யப்படக் கூடாது!

நாம் ஏற்கனவே படித்த பாடத்தில், (36) முழுவதும் கண் பார்வையற்றவர்களைப் பற்றி படித்திருப்போம்!

ஆனால், இப்பாடத்தில் நாம் காணப்போவது..

📌முற்றிலும் பார்வையற்றவர்களைபற்றி அல்ல...

பார்வை இருந்தாலும் தெளிவற்றக் காட்சி உடையவர்களைக் குறித்து.

இன்றைய பாடத்தில்:

பூ விழுந்த கண் அதாவது புரையோடியக் கண்களை மட்டும் குறிப்பிடவில்லை..

மேலும் பல குறைபாடுகள் உள்ளக் கண்களைக் குறித்தும் விரிவாக கூறப்பட்டுள்ளது.

ஆசாரிய ஊழியத்திற்க்கு இத்தகைய குறைபாடுள்ளவர்கள் ஏன் நிராகரிக்கப்பட்டார்கள்?

ஆசாரியர்கள் செய்யும் சில வேலைகளைக் குறித்து பார்த்தோமானால் நமக்கே புரிய வரும்!

ஆசாரியரின் வேலைகள்:

1. பலிக்கான விலங்குகளை துல்லியமாக பரிசோதித்தல்!

2. கடவுளின் சட்டங்களைப் படித்து விளக்குதல்!

3. சுத்தமானது, அசுத்தமானதை ஆராய்தல்!

4. பலிகள், உடைகள், கூடாரத்தின் பரிசுத்தப் பொருட்களைப் பாதுகாத்தல்!

காரியங்கள் இப்படியிருக்க, தெளிவில்லாத பார்வை உடைய ஒரு ஆசாரியரால், இத்தகைய பரிசுத்த தேவக் காரியங்களில், சரிவர தன் கடமைகளைச் செய்ய முடியுமா?

பரிசுத்த ஸ்தலத்தில் செய்யும் ஒரு சிறு தவறுக் கூட கடுமையான விளைவுகளை

(மரணத்தையும்) ஏற்படுத்தும் அல்லவா...?

கடவுள் அவர்களை விலக்கியதன் நோக்கம்:

அவர்களும் காக்கப்பட வேண்டும்!
பரிசுத்த காரியங்களும் அசுத்தப்படக் கூடாது!

என்பதற்க்காகவே.

யாவே கடவுளின் சட்டம்!

வெளியே கடுமையாக தெரிந்தாலும்,

ஆழத்தில் அத்தனையும் மென்மை!

இந்த பகுதியில் ஒவ்வொரு கண் குறைபாடுகளையும் ஆவிக்குரிய விஷயங்களில் பொருத்தி அழகாக தெளிவுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது!

ஒரு சில குறிப்புகள் மட்டும்.. உங்களுக்காக...

கண்களில் கறை:

இவர்கள் பார்க்கிறார்கள்; ஆனால்;

தெளிவற்ற வகையில்!

இப்படித்தான், ஆன்மீக பார்வையில் கறை உள்ளவர்களும்,

ஆன்மீகத்திற்க்கு முற்றிலும் குருடானவர்கள் அல்ல..

சத்தியத்தை பார்க்கிறார்கள்..

ஆனால்;

தெளிவாக அல்ல.

சர்வ வல்லமையுள்ளவரை அறிகிறார்கள்;

ஆனால்;

பாரம்பரியம், மனித விளக்கத்தால் மங்கிப் போகிறார்கள்!

அதாவது;

சத்திய ஒளியை உணர்ந்தாலும், அதை முழுவதுமாக ஏற்றுக் கொள்ள மறுக்கும் மன நிலை!

மேலும்,

குறைபாடுள்ள கண்!
வடுக்கள் நிறைந்த கண்!
நிறக்குருடு!

இவற்றிக்கான ஆன்மீக ஒப்பீடுகளும் உங்களின் பார்வைக்காக இன்றைய வெளிச்சத்தில் உண்டு!

"கண் உடலின் ஒளி"! என்று நம் இயேசு கிறிஸ்துவும் இதைத் தான் மத்தேயு 6:22 ல் குறிப்பிட்டுள்ளார்!

கடவுளாம் யாவே, தமது ஆசாரியர்களை; அவரது மக்களை

தெளிவாக பார்க்கவும்;
சரியாக பகுத்தறியவும்;

அவர்களின் ஆன்மீகப் பார்வையை

தூய்மைப்படுத்தவும் அழைக்கிறார்!

அதனால் கண்களால் தெளிவாக ஒரே பார்வைவையைப் பார்பவர்களைத் மட்டுமே தேர்ந்தெடுக்கிறார்!

ஏனெனில்;

இவர்கள் மட்டுமே, ஒளி, உண்மை மற்றும் தெய்வீக திட்டத்தில் முழுமையாக நடப்பார்கள்.

ஒருவேளை,

பலவீனமான கண்கள் இருந்தால், இவர்களின் நிலை...?

குணப்படுத்த வாய்ப்பு உண்டா?

இந்த தேடல்களுக்கான பதில்கள்.. நாளைய பாடத்தில் தொடரும்....

கடவுள் தாமே, நம் அனைவரையும் ஆன்மீக குருடு நீக்கி, ஆசிர்வதித்து வழி நடத்துவாராக!

ஆமென்!

43. BLEMISH EYE

LEVITICUS 21:20

A dwarf, or one with a spot in his eye, or one with sores or scabs, or crushed testicles shall not serve as a priest.

Those who have defects in their eyes must not be chosen for priestly service!

In the previous lesson (36), we studied about those who were completely blind.

But in this lesson, we are going to see about...

📌Not those who are totally blind,

But those who can see, yet have blurred or unclear vision.

IN TODAY'S LESSON:

“Eye with a spot” doesn’t just mean a cataract or a cloudy eye,

It also includes other eye defects and impairments.

Why were such people rejected from priestly service?

If we look at some of the duties of the priests, we’ll understand clearly!

PRIESTLY DUTIES:

1. To carefully examine the animals offered for sacrifice.

2. To study and explain God’s laws.

3. To distinguish between what is clean and unclean.

4. To guard the sacrifices, garments, and holy things of the tabernacle.

When these duties require great precision, can a priest with unclear eyesight perform these holy tasks correctly?

Even a small mistake in the holy place could bring serious consequences—

even death!

God’s purpose in excluding them:

To protect them from harm, and
To prevent the holy things from being defiled.

The Law of Yahweh!

Though it may appear strict on the outside,

In depth, it’s full of gentleness and grace!

Each eye defect in this passage beautifully reflects a spiritual meaning.

Just a few examples... for you:

BLEMISH EYES:

They see, but not clearly!

Similarly, those with spiritual blemishes in vision

are not completely blind to the truth...

They see it—

but not clearly.

They recognize the Almighty,

but their vision is clouded by tradition and human interpretation.

In other words,

though they sense the light of truth, they refuse to accept it fully!

And also,

Defective Eyes!
Wrinkled Eyes!
Color Blindness!

All these too have spiritual comparisons explained beautifully in today’s light!

“The eye is the lamp of the body,” said our Lord Jesus Christ in Matthew 6:22.

Yahweh God calls His priests—His people—

To see clearly, and
To discern rightly!

He calls them to purify their spiritual vision!

That’s why He chose only those who could see clearly and sharply—

Because only such ones can walk perfectly in His light, truth, and divine plan!

But if one’s eyesight is weak, what is their condition?

Is there a chance for healing?

The answers to these questions will continue in tomorrow’s lesson...

May God Himself remove our spiritual blindness, bless us, and lead us in His ways!

Amen!

44. BLEMISH EYES - Ch. 21:20

44. பூ விழுந்த கண் (பகுதி 2)

சர்வவல்ல கடவுளுக்கு நன்றி சொல்ல ஆசைப்படுகிறீர்களா...?

இப்போதே சொல்லி விடுங்கள்..

ஏனெனில் நாம் இப்போது படிக்கப் போகும் பாடம் அத்தனை அருமை நிறைந்தது!

இன்று கண்களைப் பற்றி படிக்கப் போகும் நாம், கடவுளின் சத்திய விளக்கங்களுக்காக கண் கலங்கப் போவது நிச்சயம்!

ஏனெனில்; கடவுளின் பரிசுத்த ஆவியின் உதவியால், நமக்கு வேதத்தில் உள்ள மறைப்பொருட்கள் எல்லாம் விளக்கப்பட்டுக் கொண்டே வருகிறது!

ஆதாமின் பாவத்தாலும், இந்த உலகத்தின் அதிபதியாலும் மனக்கண் குருடாக்கப்பட்டு இருளில் இருந்த நம்மை; பரிசுத்த ஆவியால், சத்திய வெளிச்சத்தை தந்து, நம் ஆன்மீகக் கண்களை திறக்க வைத்தார் நம் அன்பு கடவுள்!

இந்த ஆன்மீக கண்களால், நாம்

கிறிஸ்துவை தெளிவாகக் கண்டோம்!
அவரின் தியாகத்தை உணர்ந்துக் கொண்டோம்!
கடவுளின் தெய்வீக ரகசியங்களை அறிந்துக் கொண்டோம்!
ஒரே பார்வையோடு, கடவுளை நோக்கி இந்த ஆன்மீகக் கண்கள் பக்தியோடு பார்த்துக் கொண்டிருந்தன...

ஆனால்; காலப்போக்கில், பார்வையில் சற்று மாற்றம்...

நிரந்தர குருட்டுத்தன்மை அல்ல! ஆனால்

ஆன்மீக மங்கலான பார்வை...

எப்படி வந்தது நமக்குள்??

இதை தான் லேவியராகம் 21:20 சித்தரிக்கின்றது..

கண்ணில் உள்ள கறை!

அதாவது

பூ விழுந்த கண்!

எப்படியெனில், இந்தக் கண்களில்,

இந்தக் உண்டு; ஆனால்; தெளிவு இல்லை!

அதேப் போல் நம் ஆன்மீக உலகப்பூ விழுந்தக் கண்களில்

பகுத்தறிவு உண்டு ஆனால்; உலக காரியங்களால் மூடப்பட்ட நிலை!

"யாவே" வை உணர்ந்துக் கொள்ள தந்த கண்களில்...

நாம் மங்கலை உருவாக்கிக் கொண்டு, அரைக் குருடர்களாக அலைந்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.

நம் ஆன்மீக கண்கள் மங்கலாகக் காரணங்கள்:

1. உலகத்தின் தூசி!

2. இரட்டைப் பார்வை மூலம் பிரிக்கப்பட்ட கவனம்!

3. பழையக் காயங்கள் மற்றும் மன்னிக்காமை!

4. கடவுளின் வார்த்தைகளைப் புறக்கணித்தல்!

5. பெருமை மற்றும் சுயச்சார்பு!

இது தலைப்புகள் மட்டும் தான்..

உள்ளே உள்ள விஷயங்கள் அத்தனையும் தேன்!

சுவைத்துப் பாருங்கள்!

நம் ஆண்டவராம் கிறிஸ்துவிடம் நம் மங்கலான பார்வையை சரிசெய்ய, அருமையான "கண் மருந்து" உள்ளது!

ஆனால்;

அதனை பெற வேண்டுமானால், நாம் சிலப் படிகளைக் கடக்க வேண்டும்!

அவைகள்:

1. நம் மந்தநிலையை ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும்!

2. நாம் மீண்டும் சத்திய ஒளிக்குச் செல்ல அதிக முயற்சி எடுக்க வேண்டும்!

3. கீழ்படிய வேண்டும்!

4. மன்னித்து இதயத்தில் உள்ள கசடுகளை நீக்க வேண்டும்!

5. ஒரே சிந்தை, ஒரே பார்வை, ஒரே பக்தியோடு

கிறிஸ்துவை மட்டுமே நோக்கி இருக்க வேண்டும்!

இதையெல்லாம் செய்தால், நீதிமொழிகள் 4:18 ன் படி நாளுக்கு நாள் நம் பாதை பிரகாசித்து ஜொலிக்க,

கிறிஸ்துவின் குணமாக்குதல் தொடரும்!

மேலும் அருமையான சத்தியங்கள் பாடத்தில் உங்களுக்காக..

அன்புள்ள அப்பா!

உமது குமாரனின் சாயலாக மாற, எங்களைத் தேர்ந்தெடுத்து, ஆன்மீக சத்திய வெளிச்சம் தந்து, தடுமாறாமலும், தடம் மாறாமலும் நடத்தி வருபவரே....

வார்த்தைகள் வரவில்லை...

உங்களின் அன்புக்கு முன்னால்...

கண்ணீரால் உம் பாதம் கழுவுகின்றேன்!

ஆமென்!

44. THE BLEMISH EYES (Part 2)

Do you feel like thanking the Almighty God...?

Say it right now...

Because the lesson we’re about to read is filled with such wonderful truths!

As we study about eyes today, it’s certain that our eyes will be filled with tears when we see the divine revelations of God’s truth!

Because, with the help of the Holy Spirit, the hidden meanings of the Scriptures are being revealed to us!

Though we were blinded in darkness by Adam’s sin and by the ruler of this world, our loving God, through His Holy Spirit, opened our spiritual eyes by giving us the light of truth!

With these spiritual eyes, we have:

Clearly seen Christ!
Understood His sacrifice!
Recognized the divine mysteries of God!
And with one pure gaze, these spiritual eyes were fixed upon God with devotion...

But as time passed, there was a slight change in our vision...

Not complete blindness, but

A kind of spiritual blur...

How did this come upon us??

This is exactly what Leviticus 21:20 describes...

The blemish in the eye!

That is,

The Eye with Dust!

Meaning, the eye exists—but the clarity is lost!

Similarly, in our spiritual world, our eyes are open, but

our discernment is blurred—covered by worldly distractions!

In the eyes given to us to behold “Yahweh”...

we’ve created a blur and now wander like half-blind people.

Reasons for our blurred spiritual vision:

1. The dust of the world!

2. Divided attention caused by double vision!

3. Old wounds and unforgiveness!

4. Neglecting God’s Word!

5. Pride and self-dependence!

These are just the headings...

The content within is all sweet like honey!

Taste and see!

Our Lord Christ has a wonderful “Eye Medicine” to heal our blurred vision!

But;

To receive it, we must take certain steps!

They are:

1. Admit our spiritual dullness!

2. Make an effort to return to the light of truth!

3. Obey!

4. Forgive and remove all bitterness from the heart!

5. With one mind, one vision, and one devotion—

focus only on Christ!

If we do all this, according to Proverbs 4:18, our path will shine brighter and brighter each day,

and the healing of Christ will continue!

More wonderful truths await you in this lesson...

Dear Father!

You who have chosen us to be transformed into the image of Your Son, who lead us in the light of spiritual truth without stumbling or straying...

Words fail me...

Before Your love...

I wash Your feet with my tears!

Amen!

45. SKIN SORES P1 - Ch. 21:20

45. தோல் புண்கள்!(பாகம்: 1)

லேவியர் 21:20 ல் சொறியனானாலும்.. என்ற வார்த்தைக்கு பின்னால் நிறைய விஷயங்கள் ஒளிந்துள்ளன.

இன்று நாம் பார்க்க போகும் பாடம்.. தோல் புண்கள் அல்லது மச்சங்கள்!

இது வெறும் உடலில் தோன்றும் ஒரு சொறி மட்டும் அல்ல....

இதில் இரண்டு பிரிவுகள்:-(

ஒன்று: வறண்ட தோல் நிலை'!

அரிப்பு, சீழ் பிடித்த வெடிப்பு மற்றும் செதில்கள் உதிருதல்.

உதாரணம்: ஸ்கர்வி அல்லது எக்ஸிமா வகை நோய்!

இரண்டாவது: 'ஈரமான தோல் நிலை!

இதிலும், அரிப்பு, செதில் உதிருதல் உண்டு.வெடிப்புகள், சீழ்கசிவு உண்டு.

உதாரணம்: சிரங்கு, டெட்டர் வகை நோய்.

மேலும், மரபுவழி சம்பந்தமாக தோன்றும் யாபெலெட்.

இது மருக்கள் மற்றும் கட்டிகள் நிறைந்தது.

விரிசல் மற்றும் இரத்தப்போக்கு உடையது. பிறருக்கு தொற்றிக் கொள்ளும் அபாயமும் உள்ளது!

இப்பொழுது நமக்கே புரிந்திருக்கும் அல்லவா? 👍

இந்த தோல் நோய் உள்ளவர்களை கடவுள ஏன் ஆசாரியர்களாக நியமிக்கவில்லை என்று...

முதல் காரணம்:

சுகாதாரம் மற்றும் பாதுகாப்பை கருத்தில் கொண்டு..

இரண்டாம் காரணம்:

பரிசுத்தப் பொருட்களின் பரிசுத்தத்தைக் கருதி!

மூன்றாம் காரணம்:

ஆசாரியர்கள் பிரதிபலிக்கும் கடவுளின் பிரதிநிதித்துவத்தின் புனிதம் கருதி!

இவர்களுக்கும்,

தேவ சமூகத்து அப்பத்தைக் கொடுத்து போஷித்தார்..
உடல் குணமாகும் வரை அவர்களை தன் பாதுகாப்பின் கீழ்வைத்து குணப்படுத்தினார்!

கடவுளின் ஞானம், மிகவும் உன்னதமானது..!

ஏனெனில் இவர்களின் நோய்களினால், பலிபீடமும், பலிகளும் மட்டும் அசுத்தமடைவதில்லை..

பலி செலுத்தும் உணவுகளிலும்,

அதை செலுத்த வருபவர்களிலும், இவர்களின் தொற்று பரவி, அவர்களுக்கும் ஆபத்தை விளைவிக்க கூடாது என்பதும் காரணம்!

இன்றைய பாடத்தின் சாராம்சம் என்னவெனில்:

அசுத்தம் - உடல்ரீதியாகவோ;

அல்லது சடங்குரீதியாகவோ; பரவக்கூடிய எந்தவொரு நிலையும்..

பரிசுத்த ஸ்தலத்திலிருந்து தடை செய்யப்பட்டது.

பரிசுத்த ஸ்தலம் தூய்மையாக வைக்கப்பட்டது!

ஆசாரியர்கள் பாதுகாப்பாக வைக்கப்பட்டார்கள்!

தெய்வீக ஒழுங்கு, பரிசுத்தத்திலும், இரக்கத்திலும் பாதுகாக்கப்பட்டது!

அடுத்த பகுதியில், புது சிருஷ்டிகளுக்கான பாடம்... இதிலிருந்து என்ன?

என்பதை பற்றிப் பார்க்கப் போகிறோம்!..

கிறிஸ்துவின் நாமத்தில்...

ஆமென்!

SKIN SORES P1 (Tamil PDF)

45. Skin Diseases! (Part: 1)

In Leviticus 21:20, the word “even if he has sores” hides many deeper truths behind it.

Today’s lesson is about — skin diseases or blemishes!

This is not just some ordinary skin rash on the body...

There are two categories:-(

First: ‘Dry skin condition!’

Itching, pus-filled cracks, and peeling of the skin.

Example: Scurvy or eczema-type diseases.

Second: ‘Moist skin condition!’

Here too, there is itching and peeling of the skin, along with cracks and oozing pus.

Example: Ringworm or tetter-type diseases.

Additionally, there’s the hereditary condition called Yabelet.

It is full of warts and lumps.

It causes cracks and bleeding, and can even be contagious!

Now we can understand, can’t we? 👍

Why God didn’t appoint such people as priests...

First reason:

For health and safety concerns.

Second reason:

To preserve the holiness of sacred things.

Third reason:

Because priests represented the divine holiness and purity of God Himself!

And even for them,

God provided food from the offerings of the congregation,
And kept them under His protection until they were healed!

The wisdom of God is truly supreme!

Because through their disease, not only would the altar and the sacrifices become defiled...

but even the food offered and the people bringing it could be infected, which would endanger them as well!

The essence of today’s lesson:

Any form of impurity — whether physical or ceremonial —

was forbidden from entering the Holy Place.

The Holy Place was kept pure!

The priests were kept safe!

God’s divine order was maintained — in both holiness and mercy!

In the next part, we’ll see what this means for the new creation —

What lesson does this hold for us?

In the name of Christ...

Amen!

46. SKIN SORES (Part 2) - Ch. 21:20

46. சொறியனானாலும்!(பகுதி -2)

பாடம் எண்: 45இல் தோல் சம்பந்தமான நோய்களின்,

இரண்டு வகைகளை பார்த்தோம் அல்லவா...

இன்று:

அதற்கான ஆவிக்குரிய அர்த்தங்களைப் பார்ப்போம்!

முதலில்: எபிரேய வார்த்தையில் கரவ் (GARAV) என்பது என்பது எரிச்சலூட்டும், சீழ் கசியும் புண்ணைக் குறிப்பதைப் போல

உள்ளுக்குள், எரிச்சல் படும் விசுவாசிகளின் மனநிலைக்கு இது ஒப்பிட்டுக் காட்டப் படுகிறது.

அதாவது, கரவ் மனநிலை = எரிச்சலும், அமைதியற்றதுமான வாழ்க்கை!

எப்படி இந்த கரவ் காயம் வரும்போது, எரிச்சலும், தொடர்ந்து ஏற்படும் அரிப்பினால் சொறிந்து கொண்டு, தனக்கும் காயத்தை உண்டாக்கி, அதிலிருந்து விழும் செதில்களால் பிறருக்கும் தொற்று உண்டாகிறதோ...

அப்படியே...

இந்த மனநிலை உடையவர்களும்,

அமைதியின்மையுடையவர்கள்.
எளிதில் காயப் படக்கூடியவர்கள்.
அதனை பிறருக்கும் பரப்பக் கூடியவர்கள்.
மேலும், இவர்கள் செவித்தினவு உள்ளவர்கள்!

எப்படி இந்த காயம் (கரவ்) உள்ள இடத்தை சொறியும் போது, அது சற்று சுகத்தை தருவதால், அதையே விடாமல் செய்து, காயத்தை பெரிதாக்கிக் கொண்டு, தம்மையே வேதனைக்குட்படுத்தி கொள்வது போல..

இந்த செவித்திறன் உள்ளவர்களும், ஒரு நல்ல உபதேசத்தில் திருப்தி அடையாமல், இன்னும் புதிது, இன்னும் சுவாரஸ்யம் என்று தேடிக் கொண்டே இருப்பார்கள்..

விளைவு:

உண்மை சத்தியத்திலிருந்து வழி விலகி எளிதாக கள்ள உபதேசத்தில் சிக்கிக் கொள்வார்கள்..

மேலும் இதைக் குறித்த விரிவான தகவல்கள் - பாடத்தின் உள்ளே..

அடுத்து:

யல்லெஃபெத்: எபிரேய மொழியில் உலர்ந்த, தடித்த தோல் புண். வெளியே காய்ந்தது போல் இருந்தாலும் உள்ளுக்குள் ஊடுறுவி பரவும் நிலை.

இது, இதயம் உலர்ந்து, கடினமான வாழ்க்கையைக் கொண்ட விசுவாசிகளுக்கு பொருத்தப்படுகிறது.

இவர்களுக்கு, விசுவாசம் இருக்கிறது.. ஆனாலும் செயலற்று, தடித்துப் போனதாய் உள்ளது!

மனசாட்சியின் மென்மையையும், அன்பின் அனலையும் இழந்த மனநிலை!

அனலுமல்ல, குளிருமல்ல;

இப்படியேப் போனால்..

இவர்களின் அடுத்த நிலை?

இயேசு கிறிஸ்து இதற்கான பதிலை லவோதிக்கச் சபையிடம் கூறியுள்ளார்..

என்ன அது?

பாடத்தில் உள்ளது விளக்கம்...

மேலும்,

வருத்தமான காணிக்கைகள் என்றால் என்ன?
பட்டைப் போட்ட இதயத்தை நம் ஆண்டவர் எப்படிக் குணப்படுத்துகிறார்?
மிகச் சிறந்த ஈரப்பதம் எதன் மூலமாய் நாம் பெற்றுக் கொள்ளலாம்?
ஆசாரிய சேவைக்கு தகுதி பெற ஆசாரியர்கள் அன்று செய்ய வேண்டியது என்ன?

இதற்கான அனைத்து விடைகளும்..

இன்றையக் காலை வெளிச்சத்தில் உங்களுக்காக..

பொறுமையுடன் கேட்டு தியானியுங்கள்..

எங்கள் பரமதந்தையே,

உமது ஆசாரிய ஊழியத்திற்க்குள் இன்று நாங்கள் அடி எடுத்து வைக்க நீங்கள் எங்களுக்கு மூன்று விஷயங்களை போதிக்கிறீர்..

1. ஜெபம்!

2. தனிப்பட்ட வேத படிப்பு (ஆராய்ந்து)!

3. சத்தியத்தில் வாஞ்சையுள்ள சகோதர சகோதரிகளின் ஐக்கியம்!

இதன் படி நாங்கள், நடந்து உம் பாதத்தண்டையில் வந்து சரணடைய கிறிஸ்து இயேசுவின் மூலமாக எங்களை வழி நடத்துவீராக!

ஆமென்!

46. SKIN SORES P2 - Ch. 21:20 (Part - 2)

In lesson no. 45, we saw the two types of skin-related diseases, didn’t we...

Today:

We’ll see their spiritual meanings!

First: In Hebrew, the word Garav (GARAV) refers to an irritating, pus-filled sore —

and it’s compared to the inner, restless mental state of certain believers.

That is, the Garav mindset = a life full of irritation and restlessness!

Just as this Garav sore causes irritation, and by constant scratching creates more wounds and spreads infection to others through its flakes...

In the same way...

Those who have this kind of mindset are:

Restless in nature,
Easily hurt,
Capable of spreading that same irritation to others,
And, moreover, they are itching-eared listeners!

Just as scratching the sore (Garav) gives a temporary relief, leading one to keep scratching and worsen the wound —

these itching-eared people also can’t be satisfied with one sound teaching. They keep searching for “something new,” “something more interesting.”

The Result:

They easily drift away from true doctrine and fall into false teachings!

Further detailed explanations about this — are within the lesson itself!

Next:

Yallephet: In Hebrew, this means a dry, thick skin sore. Though it looks dried outwardly, it slowly spreads deep within.

This is compared to believers whose hearts have become dry and hardened.

They have faith — but it has become inactive and thick-skinned!

A state where one loses the tenderness of conscience and the warmth of love!

Neither hot nor cold;

If it continues this way...

What would be their next stage?

Jesus Christ gave the answer to this — to the Church of Laodicea.

What was that?

The explanation is found in the lesson...

And also,

What are “defective offerings”?
How does our Lord heal a hardened heart?
Through what do we receive the best spiritual “moisture”?
What must priests do to become worthy for priestly service?

All these answers...

Are prepared for you in today’s morning light!

Listen patiently and meditate...

Our Heavenly Father,

As we step into Your priestly ministry today, You are teaching us three vital things...

1. Prayer!

2. Personal Bible Study (with deep search)!

3. The unity of brothers and sisters who thirst for truth!

According to these, guide us to walk and surrender at Your feet through Christ Jesus our Lord!

Amen!

47. SEEDS CRUSHED - Ch. 21:20

47. விதை நசுங்கினவனானாலும்! (பகுதி 1)

லேவியராகமம் 21:20 ல் ஆசாரிய ஊழியத்திற்க்கு தடையாக இருக்கும் உடல்நிலைகளை பற்றி கடந்த பாடங்களில் பார்த்துக் கொண்டே வருகிறோம்! அல்லவா?

அதன் வரிசையில் இன்று காணும் பாடம்!

உயிரை உற்பத்தி செய்யும் ஆண்மை அற்ற (விதை நசுக்கப்பட்ட) ஒருவர் கடவுளின் ஆசாரிய வேலைக்கு தகுதியானவர் அல்ல என்பதே...

சற்று அசூசையாக தோன்றினாலும் ஆழ்ந்த ரகசியங்களை உள்ளடக்கியது இந்தப் பாடம்!

முதலில் இனப்பெருக்க உறுப்பு சேதமடைந்த ஒருவர் ஆசாரிய ஊழியத்திற்க்கு தடை செய்யப்படுவது ஏன்?

பலிபீடம்:

பரிசுத்தமானது!
பரத்துக்கும், பூமிக்கும் ஒரு சந்திப்பு இடம்!
நம் ஜீவனை காக்கும் பொருட்டு இரத்தம் வழங்கப்படும் இடம். (லேவியர் 17:11)

சுருங்கச் சொன்னால்...

பலிபீடம் நமக்காக உயிரை கொடுக்கும் ஒரு இடம்!

எனவே, நமக்கான உயிரைக் கொடுக்கும் பலிபீடத்தின் முன் உயிர்சக்தி அற்ற ஒருவர் ஆசாரியராக வேலை செய்வது எப்படி முறையாகும்?

ஏனெனில்,

பலிபீடம்; தெய்வீக பிரதிபலிப்பிற்க்கான இடம்!

அங்கு சேவை செய்யும் ஆசாரியர், சரீரம், உடை, தோற்றம் மற்றும் ஆரோக்கியம் ஒவ்வொன்றும்

பரிசுத்தத்தையும்,

பரிசுத்தவானின் சாயலையும் பிரதிபலிக்க வேண்டும்!

மேலும் இங்கு கடவுளுக்கு முன்பாக செலுத்தப்பட்ட எண்ணெய், அப்பம், தானியங்கள், மற்றும் முதற்பலன்கள் ஒவ்வொன்றும்;

யாவே கடவுள் ஜீவனை கொடுப்பவர் என்று பறைசாற்றிக் கொண்டிருக்கின்ற பட்சத்தில்,

உயிர்சக்தி அற்ற கனிதரும் நிலை அற்ற ஒருவர் ஆசாரிய ஊழியம் செய்வதென்பது.. பொருத்தமாக இருக்குமா?!

பதில் இல்லை என்பதே... அல்லவா?!

இதனால் இந்த மனிதர் கடவுளின் அன்பிலிருந்தே விலக்கி வைக்கப்படுகிறாரா?

என்றால்..

நிச்சயம் இல்லை!

கடவுளின் திட்டத்தின் பரிசுத்தத்தை காக்கும் பொருட்டே..

விலக்கி வைக்கப்படுகிறாரே அன்றி...

கடவுளின் இருதயத்தில் இருந்து அல்ல...

இன்று;

இந்த பிள்ளையும் பாதுக்காக்கப்படும்! போஷிக்கப்படும்! எதிர்காலத்தில்

குறையும் நீக்கப்படும்!

சரி அடுத்த காரணம் பார்ப்போமா?

இதிலிருந்து சிறு குறிப்பு மட்டும்...

புறமத மக்களின் சடங்கும்; கலாச்சாரமும்!

இந்த பண்டைய கலாச்சாரத்தில்;

ஆண்மை நீக்கம்! மற்றும் சுய உறுப்பு நீக்கம்!

பெரும்பாலும் மத பக்தியின் செயல்பாடுகளாகவே கருதப்பட்டது!

அலி (அண்ணகர்கள்)

பெரும்பாலும், அந்நிய சிலைகளுக்கு சேவை செய்ய தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர்.

மேலும்,

ராஜாக்களின் அரண்மனைகளிலும் (ஆண்மை நீக்கப்பட்டு) சேவை செய்ய தேர்ந்தெடுக்கவும் பட்டனர்.

ஆனால் எப்படி..எண்ணெயும் தண்ணீரும் ஒட்டாதோ...

உண்மையும் பொய்யும் கூட்டு சேராதோ...

அதுபோலவே,

சர்வவல்ல பிதாவாகிய "யாவே கடவுளின்" பரிசுத்த வழிபாடும்,

அந்நிய தேவர்களின் வழிபாட்டு முறையில் ஒருபோதும் கூட்டு சேராது!

எனவே; விதை நசுங்கினவன் பாடம்! இன்று நமக்கு வெளிப்படுத்தும் இரண்டு விஷயங்கள்:

1. "யாவே கடவுளின்" பரிசுத்தம் முழுமையானது.. அது ஒருபோதும் களங்கத்தை அனுமதிக்காது!

2. "யாவே கடவுளின்" ஆராதனை முற்றிலும் உலகின் சீர்கெட்ட பழக்கவழக்கங்களில் இருந்து தனித்து நிற்கின்றது!

மேலும் அருமையான புரிதல்கள் பாடத்தின் உள்ளே உங்களுக்காக..

அடுத்த பாடத்தில், இதற்கான ஆவிக்குரிய பாடங்கள் தொடரும்..

47. SEEDS CRUSHED(Part 1)

In Leviticus 21:20, we’ve been learning in our past lessons about the physical conditions that disqualify someone from priestly service! Haven’t we?

In that order, today’s lesson is about one such condition!

A man who has lost the ability to produce life (whose seed has been crushed) is declared unfit for the priestly service before God.

Though it might sound a bit awkward, this lesson holds deep spiritual secrets within it!

First of all, why was a man whose reproductive organ was damaged forbidden from serving as a priest?

The Altar:

It is holy!
It is the meeting place between Heaven and Earth!
It is the place where blood is offered for the preservation of our life. (Leviticus 17:11)

In short...

The altar is the place where life is given for us!

So, how can one who lacks life-giving power serve as a priest before the altar that represents life itself?

Because,

The altar is the place of divine reflection!

The priest who serves there — in body, garments, appearance, and health — must reflect

holiness,

and the likeness of the Holy One!

Moreover, before God, the oil, the bread, the grains, and the firstfruits offered at the altar each declare:

“Yahweh is the Giver of Life.”

If that is so, would it be fitting for one who lacks life-giving power to serve as a priest?

The answer is — certainly not! Isn’t it?

But does that mean this man is rejected from God’s love?

Absolutely not!

He is set apart only to preserve the holiness of God’s divine plan,

not because he is excluded from God’s heart.

Even today,

this man too is protected, provided for, and in the future,

his lack will be removed!

Alright, shall we see the next reason?

Just a small note from here...

The Pagan Rituals and Culture!

In ancient cultures,

castration and self-mutilation were often considered acts of religious devotion!

Eunuchs

were mostly chosen to serve in the temples of foreign gods.

And also,

they were selected to serve in royal palaces (after being emasculated).

But just as oil and water do not mix,

and truth and falsehood cannot unite,

likewise,

the holy worship of “Yahweh, the Almighty Father,”

can never mingle with the worship practices of pagan gods!

Therefore, the lesson of “the one whose seed is crushed” reveals two truths to us today:

1. The holiness of “Yahweh God” is absolute — it never permits defilement!

2. The worship of “Yahweh God” stands completely apart from the corrupt customs of the world!

There are even deeper insights waiting for you within this lesson...

In the next part, we will continue with the spiritual revelations from this topic!

48. SEEDS CRUSHED P2- Ch. 21:20

48. விதை நசுங்கினவனானாலும்! பகுதி - 2

47 ஆம் பாடத்தின் பனித அர்த்தங்களை பார்ப்போமா...

உயிர்சக்தி ( ஆணின் விதைகள்) நசுக்கப்பட்ட ஒரு ஆண் எப்படி சந்ததியை (உயிரை) உருவாக்க முடியாதோ, அப்படியே, கடவுளின் வார்த்தைகளில் இருந்து வரும் வீரியத்தை இழந்த நாமும் தேவ ஊழியத்திற்க்கு தகுதியற்றவர்களாகி விடுவோம்.

"விதை எனப்படுவது வேதத்தில் தேவனுடைய வார்த்தைகளுக்கும், அதனால் உருவாகும் ஜீவனுக்கும் அர்த்தப்படுத்தப்படுகிறது."

லூக்கா 8:11 = விதை, கடவுளின் வசனம்!

இது நம் மனதில் விதைக்கப்படும் போது, அது நமக்கு புதிய ஜீவனைக் கொண்டுவருகிறது.
ஆனால் உலக கவலைகளாலும், சுய இச்சைகளாலும், இந்த சத்திய விதையை நசுக்கப்படாமல் பாதுகாக்க வேண்டும்! இல்லையென்றால் இந்த விதை பயன் தராது!

கடவுளின் வார்த்தைகளை அறிந்திருந்தாலும், செயலற்ற ஒரு நிலைக்கு புது சிருஷ்டி மாறக் கூடும்.

புது சிருஷ்டி என்றால் என்ன?

ஒருவன் கிறிஸ்துவுக்குள் இருந்தால் அவனே புது சிருஷ்டி! (2 கொரிந்தியர் 5:17)
ஏனெனில்; கிறிஸ்துவே சத்தியம்!
(யோவான் 14:6)

ஆகவே, இதிலிருந்து நாம் கற்கும் முதல் பாடம்:
கடவுளின் வார்த்தை (விதை) காக்கப்பட வேண்டும்!
நல்ல நிலத்தில் விழுந்த விதைகளைப் போல...
அது வேர் விட்டு வளர வேண்டும்

இரண்டாவது:
கனி கொடுக்க வேண்டும்!
(யோவான் 15:16)
ஏனெனில் "விதை உயிருடன் இருப்பதன் அடையாளமே.. கனிக் கொடுத்தல் தான்!"

மூன்றாவது:
இந்த விதை ஆவிக்குரிய சந்ததியை உருவாக்க வேண்டும்!
அதாவது; சத்தியத்தினால் சீஷர்களை உருவாக்குதல்!

(பவுல், தீமொத்தேயு - உதாரணங்கள் பாடத்தின் உள்ளே)

நான்காவது:

ஆவிக்குரிய சுதந்திரத்தை காத்தல்! நம்மை ஆபிரகாம் சந்ததி என்று வேதம் அழைக்கிறது அல்லவா..

(கலாத்தியர் 3:16; 29)

எனவே; இந்த வீரியமுள்ள விதைகளை நாம் உலகப்பற்று; பெருமை; மற்றும் கவனக்குறைவால் நசுக்கப்பட்ட விதையாக மாற்றி விடக் கூடாது!

சரி,

விதை எப்படி நசுக்கப்படுகிறது?
விதையை பாதுகாப்பது எப்படி?
வேதத்தில் இந்த பிரச்சனையை சரி செய்ய கொடுக்கப்பட்டுள்ள மருந்து என்ன?
கடவுளின் வார்த்தை நசுங்கப்படும் போது நடக்கும் நிகழ்வுகள் என்ன?

இதற்காக விடைகளும், மேலும் பல ஆவிக்குரிய விளக்கங்களும் உங்களுக்காக இன்றைய பாடத்தில்.

கடவுள் தாமே நம் அனைவரையும் ஆசிர்வதிப்பாராக! ஆமென்!

48. Even if the Seed is Crushed! Part - 2

Let’s look at the deeper meanings of Lesson 47...

Life Force (Man’s Seed) — Just as a man whose seed is crushed cannot produce offspring (life), likewise, if we lose the strength that comes from God’s Word, we too become unfit for God’s ministry.

"In the Bible, the word ‘seed’ refers to the Word of God and the life that is produced through it."

Luke 8:11 = The seed is the Word of God!

When it is sown in our hearts, it brings forth new life within us.
But we must protect this true seed from being crushed by the worries of the world and our selfish desires! Otherwise, this seed will bear no fruit!

Even though we know God’s Word, our new creation life can still become inactive if we don’t live it out.

What does “New Creation” mean?

If anyone is in Christ, he is a new creation! (2 Corinthians 5:17)
Because Christ Himself is the Truth!
(John 14:6)

Therefore, the first lesson we learn from this is:
The Word of God (the seed) must be protected!
Like the seed that fell on good soil...
It must take root and grow.

Second:
It must bear fruit!
(John 15:16)
Because the proof that the seed is alive… is that it bears fruit!

Third:
This seed must produce spiritual offspring!
That means — making disciples through the Truth!

(Paul and Timothy — examples inside the lesson)

Fourth:

Preserving spiritual freedom! The Bible calls us the descendants of Abraham, doesn’t it?

(Galatians 3:16; 29)

Therefore, we must not let these powerful seeds become crushed seeds through worldliness, pride, or carelessness!

Alright,

How is the seed crushed?
How can the seed be protected?
What remedy has the Bible given to fix this problem?
What happens when God’s Word is crushed?

The answers for these questions and many more spiritual explanations await you in today’s lesson.

May God Himself bless us all! Amen!

49. CLEANING HANDS P1 - Ch. 22:1-9

49. சுத்தமான கைகள்! (பாகம் -1)

இன்று நாம் பார்க்கவிருக்கும் வேதபகுதி - (லேவியர் 22:1-9)

கடந்த அதிகாரங்களில் ஆசாரியர்களின் தேர்வுக்கான உடல் அமைப்புகளை பற்றி பார்த்த நாம், இன்று பார்க்கப்போவது...

உடல் குறைகள் அற்று, தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஆசாரியர்களின், ஆவிக்குரிய நடத்தைகள் எப்படி இருக்கவேண்டும் என்பதே..

இப்படி பார்த்து, பார்த்து குறைகளற்று தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஆசாரியர்கள்; கடவுளின் முன் பரிசுத்தமாக சேவை செய்ய வேண்டும்!

ஒருவேளை; தவறுகள் ஏதாவது நேருமாயின் மன்னிப்பு அல்ல; மரணம் நிச்சயம் என்று யாவே கடவுள் மோசேயிடம் நேரடியாகவே கட்டளை பிறப்பித்திருந்தார்!

ஆசாரிய சேவை!

அதாவது கடவுளுக்கான ஊழியம்!

இன்று மனிதர்கள் நினைப்பது போல அவ்வளவு எளிதல்ல..

இது; கடவுளுக்கும் மனிதர்களுக்கும் மத்தியஸ்தம் பார்க்கும் வேலை!

இதனை, பரிசுத்தமாக கடைப்பிடித்தால் வாழ்வு!

களங்கப்படுத்தினாலோ சாவு!

மரணம் நிச்சயமா?

ஆம்! நிச்சயம்!

உதாரணம்:

அபியூ: நாதாப்! = அந்நிய அக்னி!

விளைவு: மரணம்!

ஓப்னி, பினெகாஸ் = ஒழுக்கமற்ற வாழ்க்கை, கடவுளின் பரிசுத்த உணவை தான் உண்ணுதல்!

விளைவு: மரணம்!

உசியா ராஜா= ஆசாரிய வேலையை தானே எடுத்துக் கொண்டான்!

விளைவு: சாகும் வரை குஷ்டம்!

சரி.. இன்று நாம் பார்க்கப் போவது "கைகளை சுத்தப்படுத்துதல்!" என்பதால்...

ஒரு ஆசாரியரின் கைகள் தற்காலிகமாக அசுத்தமாகும் காரணங்கள் என்னவென்றுப் பார்போமா?

1. குஷ்டம் அல்லது நீர்பிரவாகம்

2. பிணத்தையோ அல்லது அசுத்தமான பிராணியையோ தொடுவது!

3. வெறொருவரின் அசுத்தத்துடன் தொடர்பு கொள்வது!

இப்படிப்பட்ட சம்பவங்கள் நடக்கும் போது, இவர்கள், தற்காலிகமாக ஆசாரிய சேவையில் இருந்து விலக்கி வைக்கப்படுகிறார்கள்!

சில விஷயங்களில் சுத்திகரிப்பு எளிமையானது!

உதாரணமாக;

அவர் தீட்டுள்ள எதையாவது தொட்டுவிட்டால், அவர் தண்ணீரில் தன்னைக் கழுவி, சூரியன் அஸ்தமிக்கும் வரை காத்திருக்க வேண்டும்.

அதன்பின்பே; பரிசுத்த பொருட்களையோ, பரிசுத்த உணவுகளையோ கையாள முடியும்!

கடவுள் ஏன் இந்த கட்டளைகளை தந்தார் என்றால்..

1. சுகாதாரம் மற்றும் பாதுகாப்பு!

2. பரிசுத்த ஸ்தலத்தின் பரிசுத்தத்தை பாதுகாக்க..

3. ஆவிக்குரிய சுத்திகரிப்புக்கான நிழல்!

இதற்கான ஆவிக்குரிய விளக்கங்கள் பாடத்தின் உள்ளே...

இறுதியாக;

கடவுளின் ஆசாரிய ஊழியத்தை செய்பவர்கள்!

முதலில்;

அந்த சேவைக்கான கணத்தை புரிந்து வைத்திருக்க வேண்டும்!
கடவுளின் கட்டளைகளுக்கு, இம்மியளவு கூட மறுக்காமல் கீழ்படிய வேண்டும்!
கடவுள் வகுத்த ஒவ்வொரு எல்லைகளுக்கும், மரியாதைக் கொடுத்து, சுத்தமாகவும்; கவனமாகவும் இருக்க வேண்டும்!

இது சிறு குறிப்பு தான்!

தெளிவான விளக்கங்கள் பாடத்தின் உள்ளே உங்களுக்காக..

கடவுள் தாமே நம்மை ஆசிர்வதித்து வழி நடத்துவாராக! ஆமென்!

49. Clean Hands! (Part - 1)

The Bible passage we’re going to see today – (Leviticus 22:1-9)

In the previous chapters, we saw about the physical qualifications for the priests. Today, we’re going to see...

How the spiritually chosen priests, who are without physical defects, must conduct themselves!

Those priests who were carefully chosen and found without blemish must serve before God in holiness!

If they happen to make any mistake, there is no forgiveness — only death! The Lord Himself directly gave this command to Moses!

Priestly Service!

That is — service to God!

It’s not as easy as people today imagine..

It’s the ministry of standing between God and man!

If this is followed in holiness — there is life!

But if it is defiled — there is death!

Death for sure?

Yes! Certainly!

Example:

Abihu and Nadab! = Offered strange fire!

Result: Death!

Hophni and Phinehas = Lived immoral lives and ate the holy food of God!

Result: Death!

King Uzziah = Took the priest’s work upon himself!

Result: Leprosy till death!

Alright.. since today’s topic is “Cleansing of Hands!”

Let’s see the possible reasons why a priest’s hands could become temporarily unclean.

1. Leprosy or bodily discharge

2. Touching a dead body or an unclean animal

3. Coming into contact with another person’s uncleanness

When such incidents occur, they are temporarily kept away from priestly service!

In some cases, purification is simple!

For example:

If he has touched anything unclean, he must wash himself in water and wait until sunset.

Only then can he handle the holy things or eat the holy food!

Why did God give these commands?

1. For hygiene and safety!

2. To preserve the holiness of the sanctuary!

3. As a shadow pointing to spiritual cleansing!

The spiritual meanings of these are explained in the lesson inside...

Finally;

Those who serve in God’s priestly ministry!

First;

Must understand the sacredness of that service!
Must obey God’s commands without the slightest resistance!
Must honor every boundary set by God, staying clean and careful at all times!

This is just a short note!

Clear explanations are given inside the lesson for you...

May God Himself bless and guide us! Amen!

50. CLEANING HANDS Part 2 - Ch. 22:1-9

50. பரிசுத்த காரியங்களுக்காக சுத்தமான கரங்கள்! (பகுதி - 2)

பாடம் எண் 49, நம் நினைவில் இருக்கும்..

இல்லையென்றால் மீண்டும் ஒருமுறை சற்று பார்த்துவிட்டு வந்துவிடுங்கள்!ஏனென்றால்; அதற்கான ஆவிக்குரிய விளக்கங்கள், இன்றைய பாடத்தில் சற்று விரிவாகப் பார்க்க இருப்பதால் தான்!

அன்றைய ஆசாரியர்கள்.. நிழலாக இருந்தனர்...

யாருக்கு??

மகா பிரதான ஆசாரியர்: தலையாகிய நம் கிறிஸ்துவுக்கும்;

உடன் ஆசாரியர்கள்: சபையாகும் வாய்புள்ள அவரின் சரீரமாக மாற இருக்கும் புது சிருஷ்டிகளான நமக்கும்!

அன்று ஆசாரியர்கள்..

கடவுளிடம் இரத்தத்தை பலியாக கிண்ணங்களில் எடுத்துச் சென்றார்கள்!
தங்க மேசைகளில் இருந்து சமூகத்து அப்பத்தை உண்டார்கள்!

ஆனால்;

அழைக்கப்பட்ட ராஜரீக ஆசாரியர்களாகிய நாம் (1 பேதுரு 2:9)

கையாளப்போவதும்;
உட்க்கொள்ள போவதும்...

🌼கடவுளின் வார்த்தை மற்றும் ஜெபம்!

🌼சகோதர ஐக்கியம்!

ஜெபம் பரிசுத்த காரியங்களாதலால்;

இங்கும் கைகள் கழுவப்பட வேண்டும்!

உண்ணும் உணவு உயிருள்ளதாக இருக்க வேண்டும்!

எப்படி?

எதற்காக ஆசாரியர்கள் அன்று கைகளை கழுவினார்கள்?

அசுத்தமானதை தொடும் போது!

ஏன்?

கடவுளின் பரிசுத்த காரியங்களில் அசுத்தம் துளியேனும் கலக்க கூடாது!

கலந்தால்?

மரணம்!

நமக்கும் அப்படித்தான்..

அசுத்தமான காரியங்களனான,

மனக்கசப்பு, வஞ்சகம், போட்டி, சுயமகிமை இவற்றை இதயத்தில் வைத்துக் கொண்டு கடவுளின் ஐக்கியத்தின் கீழ் வெளித்தோற்றமாக நிற்பது!

பரிசுத்தத்தின் முன் பாவத்தை கலப்பதாகும்!

விளைவு.. மரணமா?

ஆம்!

ஆவிக்குரிய மரணம்!

ஏனெனில், உள்ளத்தில் கசடுகளை வைத்துக் கொண்டு,

நாம் செய்யும் ஜெபம்... ஒரு கடமையே அன்றி, அது கடவுளின் சமூகத்தில் ஒருபோதும் சென்றடையாது!

நாம் வாசிக்கும் வேத வசனங்கள் வெறுமனே ஒரு எழுத்தாக தோன்றுமே அன்றி; நம்மை உயிர்ப்பிக்காது!

சத்தமிட்டு பாடும் பாடல்களோ வெறும் ஓசை தான்!

கடவுளுக்கு பிடித்த இன்னிசை ஆகாது!

ஏனெனில்; இதயத்தில் சுத்தமில்லாதவன்.. கடவுளை தரிசிக்க முடியாது!

ஆகவே,

பரிசுத்த காரியத்தில் (சேவையில்) அசுத்தத்தை கலக்க கூடாது!

சரி! எப்படி சுத்தமான மனநிலைக்கு மாறுவது?

அதுதான் தண்ணீரில் கழுவுவது!

அன்று ஆசாரியர்கள் நீரில் தங்களை சுத்தப்படுத்தினார்கள்!

இன்று ஆசாரிய ஊழியத்திற்க்கு அழைக்கப்பட்டுள்ள நாமும் தண்ணீரில் தான் சுத்தப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்!

சத்திய வார்த்தையாகிய தண்ணீரால்... தினமும்..

எப்படி?

சாந்தத்துடன் வேதத்தை தியானித்தல்!
நேர்மையுடன் கடவுளிடம் ஜெபம் செய்தல்.
ஒளிவு மறைவு இல்லாமல், நம் பாவங்களை அறிக்கை செய்து அதனை நீக்கும்படி மன்றாடுதல்!

இப்படி தொடர்ந்து செய்யும்போது,

நம் இதயத்தில் உள்ள கசடுகள் தேவனின் பரிசுத்த ஆவியால் கழுவப்படுகிறது!
குற்றமுள்ள மனசாட்சி நீக்கப்பட்டு, மென்மையாக்கப்படுகிறது!
சுய ஆசையிலிருந்தும், இச்சையிலிருந்தும் விடுதலை கிடைக்கிறது!

மன பாரம் நீக்கப்பட்டு..மகிழ்ச்சியுடன் மீண்டும் தேவ சேவையில் நம்மை தகுதிபடுத்திக் கொள்ள முடிகிறது!

இது ஒரு பகுதியின் சிறு விளக்கம் தான்...மேலும்..

தானாகவே இறந்ததையோ, பீறுண்டதையோ சாப்பிடாதே என்ற கட்டளை நமக்கு உணர்த்தும் பாடம் என்ன?
சூரிய உதயம் வரை காத்திருத்தல் என்றால் என்ன?

இப்படி பல ஆவிக்குரிய இரகசியங்கள்..

தலைவாழை இலை போட்டு உங்களுக்காக பரிமாறப்பட்டுள்ளது!
இது அவசரகதியில் சாப்பிட்டால் சுவை தராது!
நிறுத்தி, நிதானமாக சுவைத்து சாப்பிடுங்கள்..

அப்போது தான் நம் ஆவிக்குரிய வளர்ச்சி அபிரிதமாய் பெருகும்!

நீங்கள் சிந்திக்க..

ஆசாரியர்கள் அசுத்தமானதை தொடும் போதோ, அல்லது அசுத்தமானவர்கள் அவரை தொடும்போதோ, அவர்கள் தீட்டுப்பட்டவராக கருதப்பட்டு, தங்களை தனிமைப்படுத்தி, நீரில் கழுவி, மாலை வரை தேவ சேவை செய்ய காத்திருக்க வேண்டியுள்ளதே..

ஆனால், நம் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து!

குஷ்டரோகியை தொட்டு குணமாக்கினார்!
பிணத்தை தொட்டு உயிர் தந்தார்!
பெரும்பாடுள்ள ஸ்தீரி இயேசுவை தொட்டாள்!

ஆனால், கிறிஸ்து தம்மை கழுவவோ, பாவம் நீங்க பலியிடவோ செல்லவில்லையே..

ஏன்?

சிந்திக்க ஆரம்பித்து விட்டீர்களா? பிரியமானவர்களே...

இதற்காக விடையை நாளையப் பாடம் விளக்கும்!

கடவுள் தாமே நம்மை ஆசிர்வதிப்பாராக!

ஆமென்.

50. CLEAN HANDS FOR HOLY WORKS! (Part - 2)

Lesson No. 49, which we already have in our memory..

If not, take another quick look and come back! Because the Spirit-given explanations for that are going to be seen a little more fully in today’s lesson!

The disciples of that day.. were shadows...

Of whom??

The Chief Apostle: Our head Christ;

With apostles: And we, the new creations who will become His body, the church!

Those apostles then..

Brought blood as a sacrifice to God in bowls!
Ate the festival food from the golden tables!

But;

We who are called royal priests (1 Peter 2:9)

Are to handle;
Are to partake...

🌼The Word of God and prayer!

🌼Brotherly unity!

Because prayer is a holy work;

Hands must be washed here too!

The food we eat must be life!

How?

Why did the apostles wash their hands then?

When touching something unclean!

Why?

In God’s holy works, even the smallest impurity must not mix!

If mixed?

Death!

It is the same for us..

To perform unclean works—

To stand outwardly under the unity of God while keeping resentment, deceit, rivalry, and self-exaltation in the heart!

That mixes sin before holiness!

Result.. death?

Yes!

Spiritual death!

Because, keeping filth in the heart,

our prayer... instead of being a duty, will never reach God’s fellowship!

The Scriptures we read will remain mere letters and will not revive us!

Loudly sung songs are only noise!

They will not become a melody pleasing to God!

Because; one who is unclean in the heart cannot behold God!

Therefore,

Do not mix uncleanness in holy work (service)!

Okay! How to become pure in heart?

That is washing in water!

Then the apostles purified themselves in water!

Today we, who are called to apostolic service, must also cleanse ourselves in water!

By the living water of the Word... daily..

How?

Meditating on Scripture with peace!
Praying to God with honesty.
Confessing our sins without hiding, and pleading for them to be removed!

When done continuously,

The stains in our heart are washed away by the Holy Spirit!
The guilty conscience is removed and softened!
We are freed from selfish desires and covetousness!

The burden of the heart is lifted.. and with joy we are again made fit for God’s service!

This is only a short explanation of the portion... More..

What lesson teaches us not to eat what died naturally or what was torn by beasts?
What does it mean to wait until sunrise?

Many such Spirit-given mysteries..

Are served to you wrapped in palm leaves!
If eaten hurriedly, they will not taste good!
Stop, taste slowly and eat..

Only then will our spiritual growth increase abundantly!

Think about it..

When the apostles touched something unclean, or when unclean people touched them, they were considered defiled, separated themselves, washed in water, and waited until evening to serve God again..

But our Lord Jesus Christ!

Touched and healed the leper!
Touched the dead and gave life!
The woman with a great sin touched Jesus and was healed!

But Christ did not go to be washed Himself, nor to offer a sacrifice for sin..

Why?

Have you begun to think, dear ones...

The answer for this will be explained in tomorrow’s lesson!

May God Himself bless you!

Amen.

51. CLEANING HANDS Part 3 - Ch. 22:1-9

பரிசுத்தக் காரியங்களு சுத்தமானக் கரங்கள்! (பகுதி - 3)

கிறிஸ்து நியாயப்பிரமாணச் சட்டத்தை மீறினாரா? அல்லது நிறைவேற்றினாரா??

பாடம் எண்: 50இல், கேட்கப்பட்ட இந்த கடினமான கேள்விக்கு, இந்த பாடத்தில் அருமையான விளக்கங்கள்!

இதிலிருந்து சில குறிப்புகளை மட்டும் உங்களிடம் பகிர்ந்துக் கொள்கிறேன்!

முதலில் இயேசு கிறிஸ்துவால் தொடப்பட்டவர்கள் யார்? யார்?

சிறுமியே எழுந்திரு!

இறந்த 12 வயது சிறுமியின் கையைப் பிடித்து! (மாற்கு 5:41:42)

இளைஞனே எழுந்திரு!

இறந்த இளைஞனின் பாடையைத் தொட்டு! (லூக்கா 7:14;15)

சித்தமுண்டு! சுத்தமாகு!

குஷ்டரோகியை தம் கையை நீட்டித் தொட்டு! (மத்தேயு 8:2;3)

இவைகள் கிறிஸ்துவே தெரிந்து தொட்டது!

12 வருட உதிரபோக்கால் கஷ்டப்படும் ஸ்திரீ..

அவரின் வஸ்திர ஓரத்தை தொட்டு குணமாகிறாள்..(மாற்கு 5:27-29)

இது கிறிஸ்துவுக்கே தெரியாமல் தொட்டு குணமானது!

சம்பவங்கள் இப்படியிருக்க; நாம் புரிதலுக்கான விளக்கத்திற்க்குள் வருவோம்!

முதல் திறவுகோல்:

நம் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து...

பிரதான ஆசாரியருக்கு மட்டும் அடையாளமல்ல;

அவரே பாவநிவாரணபலி! (ஏசாயா 53:10)

லேவியர் 6:27 ல் கூறியுள்ளது போல,

பாவநிவாரண பலியின் மாம்சத்தைத் தொடும் அனைத்தும் பரிசுத்தமாக இருக்கும்!

அதனால் அவரை தொட்ட அசுத்தம்.. பரிசுத்தமாகிறது!

(பெரும்பாடுள்ள ஸ்திரீ)

இரண்டாவது திறவுகோல்!

கிறிஸ்துவே பலிபீடம்! (எபிரேயர் 13:10;12)

"பலிபீடத்தை தொடும் அனைத்தும் பரிசுத்தமாக இருக்கும்!"

(யாத்திராகமம் 29:37)

"பலிபீடம் காணிக்கையை பரிசுத்தப்படுத்தியது!"

(மத்தேயு 23:19)

அவரே பலிபீடமாகவும், காணிக்கையாகவும் இருப்பதால்,

அசுத்தமானவர்களை தொட்டாலும், அவர் மாசுபடுவதில்லை!

இறந்தவர்களுக்கு உயிர் கொடுப்பதன் மூலம் அசுத்தத்தை களைந்து, பரிசுத்தத்தை பகிர்ந்துக் கொள்கிறார்!

ஆசரிப்புக் கூடாரத்தில் உள்ள ஒவ்வொன்றும் நம் கிறிஸ்துவுக்கு நிழலாக இருக்க...

பலிபீடத்தின் அக்னி எது?

அந்த பரிசுத்த அக்னியும் நம் கிறிஸ்துவே..

அதனால் தான்,

யாவே கடவுளும் அந்நிய அக்னியை பலிபீடத்தில் கலக்க வேண்டாம் என்று சொன்னார்!

அக்னியில் போடப்படும் அசுத்தங்களால், அக்னி தீட்டுப்படுமா?

ஒருக்காலும் இல்லை அல்லவா?

அதே போல

அக்னிமயமான நம் ஆண்டவரின் மேல் விழுந்த அசுத்தங்களும், அவர் தொட்ட அசுத்தங்களும் அதன் பாவம் நீங்கி பரிசுத்தமாக்கப்பட்டது..

மேலும்... சங்கீதம் 1:1 ல் பாவிகளுடன் உட்கார கூடாதென்று சொல்லியிருக்க...

கிறிஸ்து பாவியாகிய வரி வசூலிப்பவரான சகேயுவிடம் அமர்ந்து போஜனம் பண்ணியது ஏன்?

நான் நியாயப் பிரமாணத்தை உடைக்க வரவில்லை; நிறைவேற்றவே வந்திருக்கிறேன் என்று கிறிஸ்து சொன்னது எப்படி இங்கு பொருத்தமாகும்?

இதற்கான பதில்களும்,

நான்கு சுவிசேஷ புத்தகத்தில் இருந்து நான்கு விளக்கங்களும் உங்களின் பார்வைக்கு..

இன்றைய பாடத்தில் உள்ளது!

முடிவாக; நம் கிறிஸ்துவுக்கு ஒவ்வொரு அற்புதங்களுக்குப் பின்பும் குளியல் தேவையில்லை...

ஏனெனில்; அவரில் அசுத்தம் புகமுடியாது!

அவர் கடவுளுக்காக அர்பணிக்கப்பட்ட பரிசுத்தம் நிறைந்த பலி!

இந்த பலியால் பிறரின் பாவங்கள் விலகுமே அன்றி, பிறரின் அசுத்தம் உள்புக முடியாது!

ஆகையால்; அவரை தொடுவது பரிசுத்தமாகிறது!

அவர் நிற்கும் இடத்தில் பரிசுத்தம் பின்வாங்குவதில்லை..

முன்னேறிச் செல்கிறது!

அன்புக் குமாரனையும் தந்து, அருமையான வேத வெளிச்சத்தின் மூலம் அவரின் மேன்மையையும் விளக்கி வரும் எங்கள் அன்பு பிதாவே!

உமக்கு கோடி நன்றிகள்!

Holy Works with Pure Hands! (Part - 3)

Did Christ break the Law of Moses? Or did He fulfill it?

In Lesson No. 50, this difficult question is beautifully explained in this study!

I am going to share a few key points from it with you!

First, who were those touched by Jesus Christ?

“Little girl, arise!”

He took the hand of the dead 12-year-old girl! (Mark 5:41–42)

“Young man, arise!”

He touched the bier of the dead young man! (Luke 7:14–15)

“I am willing; be cleansed!”

He stretched out His hand and touched the leper! (Matthew 8:2–3)

These were instances where Christ knowingly touched them.

The woman who suffered from bleeding for twelve years...

She touched the hem of His garment and was healed. (Mark 5:27–29)

This was an instance where she touched Christ unknowingly, and yet was healed!

Now, as we see these events, let us move to the deeper understanding behind them.

First Key:

Our Lord Jesus Christ...

is not just a figure of the high priest;

He Himself is the atoning sacrifice! (Isaiah 53:10)

As it is written in Leviticus 6:27,

“Whatever touches the flesh of the sin offering shall be holy.”

Therefore, any impurity that touched Him became holy!

(Like the woman with the great affliction.)

Second Key:

Christ Himself is the altar! (Hebrews 13:10,12)

“Whatever touches the altar shall be holy.”

(Exodus 29:37)

“The altar sanctifies the offering.”

(Matthew 23:19)

Since He is both the altar and the offering,

even when He touches the unclean, He is never defiled!

By giving life to the dead, He removes impurity and imparts holiness.

Everything in the tabernacle was a shadow pointing to Christ.

So what is the fire on the altar?

That holy fire itself is Christ!

That is why Yahweh commanded not to bring strange fire upon the altar.

Can a fire be defiled by what is burned in it?

Never, right?

In the same way,

the impurities that came upon our Lord, the consuming fire, were purified by Him—those He touched became holy.

Furthermore, in Psalm 1:1 we read that one should not sit with sinners,

yet Christ sat and dined with Zacchaeus, a sinner and tax collector.

How does His saying “I came not to destroy the Law, but to fulfill it” fit here?

The answers to this,

and four explanations from the four Gospels,

are included in today’s lesson for your reflection.

In conclusion: Christ did not need a ritual cleansing after every miracle,

for no impurity can enter into Him!

He is the holy sacrifice consecrated to God!

Through this sacrifice, others’ sins are removed, but others’ uncleanness cannot defile Him.

Therefore, touching Him brings holiness!

In His presence, holiness never retreats —

it advances!

O our loving Father, who gave us Your beloved Son and continues to reveal His greatness through wonderful light from the Scriptures,

we offer You countless thanks!

52. HOLY FOOD (P1)

பரிசுத்த உணவு! (பகுதி - 1)

இன்று நாம் பார்க்கவிருக்கும் பாடம்..

பரிசுத்த உணவும்!
அதனை உண்பதற்க்கான விதிமுறைகளும்!

பரிசுத்தமான யாவே கடவுளுக்கு படைக்கப்பட்ட உணவே பரிசுத்த உணவு!

இதனை யார் உண்ணலாம்?
அந்த உணவை உண்ண தகுதியுடையவர்கள்,

கடவுளால் தேர்ந்தெடுக்கபட்ட ஆசாரியர்களும்;
அவரின் குடும்பத்தார்களும்!

யார் உண்ணக் கூடாது?

ஆசாரியரின் வீட்டில் கூலிக்காக வேலை செய்யும் வேலைக்காரர்கள்!
வருகை தரும் விருந்தினர்கள்!
ஆசாரிய குடும்பத்தை சேராத அந்நியர்கள்!
ஆசாரியக் குடும்பத்து பெண் திருமணம் ஆகி கணவன் வீடு சென்றுவிட்டால்!

விதிவிலக்குவை உண்ண விதிவிலக்கு உள்ளவர்கள் யாராவது
உண்டா?
உண்டு!

ஆசாரியர்களின் குடும்பத்தில் அடிமையாக வாங்கப்பட்டவர்களும்!
அந்த அடிமைகளுக்கு பிறந்த பிள்ளைகளும் உண்ணலாம்!
திருமணமாகி கணவனை இழந்து, குழந்தைகளுமற்ற பெண், மீண்டும் தாய் வீடு வந்து அங்கேயே தங்கிவிட்டாலும் உண்ணலாம்!

ஒருவேளை யாராவது தெரியாமல் உண்டுவிட்டால்... மரணமா?
இதற்காக பதில்கள்..உங்களின் தேடலுக்காக பாடத்தின் உள்ளே...

ஏன் இவ்வளவு கட்டளைகள்?

ஏனெனில்;

இது பரிசுத்த கடவுளுக்கு படைக்கப்பட்ட பரிசுத்த உணவு!
பலிபீடத்தில் இருந்து, உயர்த்தப்பட்டு, அசைவாட்டப்பட்டு, நெருப்பில் வைக்கப்பட்ட உணவு!
இதில் யாவேவின் பெயர் உள்ளது!

அதனாலே இவ்வளவு கட்டுப்பாடுகள்!

ஆனாலும் இதில் கருணையும் உண்டு!
அதைதான் சற்றுமுன் விதவை பெண் விஷயத்தில் பார்த்தோம்!

மேலும் ஒரு கேள்வியும்? அதற்காக அருமையான விடைகளும் பாடத்தின் உள்ளே...

என்ன கேள்வி?

தாவீது, சவுலிடம் இருந்து நிராயுதபாணியாக தப்பியோடி, களைத்து ஆசரிப்புக் கூடாரத்தில் தஞ்சம் புகுந்த போது, அவரின் பசி அறிந்து, ஆசாரியர் அகிமெலேக் தேவ சமூகத்து அப்பத்தை எடுத்து உண்ணக் கொடுத்தாரே?

இது எப்படி சரியாகும்?

ஆசாரியர் செய்தது பாவம் இல்லையா?

கடவுளின் கட்டளையை அவர் மீறவில்லையா?

பின்பு ஏன் நம் கடவுள் யாரையும் தண்டிக்கவில்லை?
நம் கிறிஸ்துவும், ஓய்வுநாளின் போது, தன் சீஷர்கள் தானியத்தை பறித்ததற்க்காக பிறரால் குற்றம் சாட்டப்பட்டப் போது தாவீதின் பசியான நாளை மேற்க்கோள் காட்டினாரே...

ஏன்?

இதற்காக ஆச்சரியமான வேத விளக்கங்களை எழுத கை விரும்பினாலும்; சிந்தை தடை போடுகிறது... அடுத்த பாடத்தில் விடை காணலாம்.

கடவுள் தாமே நம்மை ஆசீர்வதிப்பாராக. ஆமென்.

HOLY FOOD! (Part - 1)

Today's lesson we are going to see..

Holy food!
Rules for eating it!

Food that is made for God Himself is holy food!

Who can eat this?
Those who are qualified to eat that food,

The priests chosen by God;
Their family members!

Who should not eat?

Workers employed for wages in the priest's house!
Visiting guests!
Strangers who do not belong to the priest's family!
If a priest's family woman is married and has gone to her husband's house!

Is there any exception to those who should not eat? Is there anyone?
Yes!

Slaves bought into the priest's family!
Children born to those slaves can also eat!
Even if a woman who is married, widowed, and without children returns to her mother's house and stays there, she can eat!

If someone unknowingly eats... Is it death?
Answers for this are inside the lesson for your search...

Why so many rules?

Because;

This is holy food made for the holy God!
Food that has been sacrificed, lifted from the altar, offered, and placed on fire!
It contains the name of the Lord!

Therefore, so many restrictions!

Yet, there is also compassion in it!
We just saw that in the case of the widow woman!

One more question? For that, excellent answers are within the lesson...

What is the question?

When David fled as a fugitive from Saul and came to stay in the priest's chamber, Akimelek the priest of the sanctuary, knowing his hunger, gave him the showbread to eat, right?

How does this reconcile?

Did the priest commit a sin?

Did he not disobey God's command?

Then why did our God not punish anyone?
Even Christ, during his rest day, when his disciples were accused by others for plucking grain, pointed to David's hungry day as an example...

Why?

Though I wanted to write wonderful biblical explanations for this, my thoughts are restraining me... We may find the answer in the next lesson.

May God bless us. Amen.

53. HOLY FOOD P2 - Ch. 22:9-16

பரிசுத்த உணவு! (பகுதி - 2)

பரிசுத்த உணவை ஆசாரியர்களும், அவர்கள் குடும்பத்தினரும் அல்லாமல், அந்நியர்கள் யாரும் சாப்பிடக்கூடாது என்ற சட்டம், அல்லது கட்டுப்பாடு உள்ளதை நாம் பாடம் எண்: 52இல் படித்திருந்தோம் அல்லவா?

சரி, சட்டம் இப்படி இருக்க,

நம் ஆண்டவராகிய கிறிஸ்து, அந்நியர்களையும் கடவுளின் பந்தியில் அமர வைத்தார். பரிசுத்த உணவை உண்ண வைத்தார்!

எப்படி?

அவர்களை அந்நியர்களாக அமர வைக்கவில்லை...

ஆசாரிய குடும்பத்தில் ஒருவராக அமர வைத்தார்!

கிறிஸ்து சட்டத்தை மீறினாரா?

இல்லை!

சிலுவையில் தன் விலையேறப் பெற்ற இரத்தத்தை சிந்தி, தன் ஜீவனை தந்து, நியாயப் பிரமாணத்தின் சுவரை உடைத்து, அந்நியரும், பரதேசிகளுமாய் இருந்த நம்மை, கடவுளின் அருகே சொந்த பிள்ளைகளாக கொண்டு வந்தார்!(எபேசியர் 2:13)

நாம் எதற்க்கெல்லாம் அந்நியர்கள்?

இஸ்ரயேலின் மக்களுக்கு அந்நியர்!

கடவுளின் உடன்படிக்கைக்கு அந்நியர்!

இரட்சிப்பு என்ற நம்பிக்கையில்லாமல் அந்நியர்!

கடவுளே இல்லாமல், கல்லையும், மண்ணையும், காற்றையும், படைப்புகளையும் வணங்கும் அந்நியர்கள்! (எபேசியர் 2:12)

கிறிஸ்துவின் இரத்தம் அந்நியர்களான நமக்கு கொண்டு வந்த நன்மைகள்:

▫️நம் பாவங்களை கழுவியது!

▫️தூரத்தில் இருந்த நம்மை அருகில் கொண்டு வந்தது!

▫️நம் தண்டனைகளை ரத்து செய்தது!

(எபேசியர் 2:13)

▫️அடிமைகளான நமக்கு அப்பா! பிதாவே என்று கூப்பிடும் புத்திர சுவீகார பாக்கியத்தையும் தந்தது! (ரோமர் 8: 15-17)

சரி! இது ஒரு அனுதாபத்தினால் கிடைத்த ஒன்றா?

என்றால்! இல்லை!

யாவே கடவுள், உலக தோற்றத்திற்க்கு முன்பே அவரின் குமாரனுக்காக நம்மை தெரிந்துக் கொண்டார்! (எபேசியர் 1:4)

அதாவது, இயேசு கிறிஸ்துவுக்குள் நம்மை; தம்முடைய சொந்த குடும்பத்தில் தத்தெடுக்க முன்கூட்டியே முடிவு செய்துவிட்டார்.. சர்வவல்ல கடவுள்.

சர்வவல்லத்தத்தை குமாரனும், தன் சிலுவை மரணத்தின் மூலம் நிறைவேற்றி, நமக்கு சுதந்திரவாளி என்ற உரிமையைப் பெற்றுத் தந்தார்!

சரி, இது சும்மா கிடைத்து விடுமா?

அதற்காக நாம் செய்ய வேண்டிய கடமைகள் ஏதாவது உண்டா?

நிச்சயம் உண்டு!

நாம் புத்திர சுவீகாரத்தின் ஆவியைப் பெற வேண்டுமென்றால்..

கிறிஸ்து யார் என்ற புரிதல் வேண்டும்!
அவரின் மீட்கும் பலியில் விசுவாசம் வைக்க வேண்டும்!
பழைய மனிதன் (அடிமை) மரிக்க வேண்டும்!
புதிய மனிதன் உயிர்ப்பெற வேண்டும்!

அதற்கு;

நாம் கிறிஸ்துவை தரித்துக் கொள்ள வேண்டும்!

எப்படி? ஞானஸ்நானம்!

(கலாத்தியர் 3:27)

இது ஒரு ஆரம்பம்; அடக்கம்; மற்றும் பிறப்பு!

சரி. இத்துடன் என் விளக்கத்தை நிறுத்திக் கொள்கிறேன்.

மேலும்;

ரோமானிய தத்தெடுப்பு!
அங்கி மற்றும் மோதிரத்தின் அர்த்தம்!
பவுலின் வரலாற்று ரீதியான விளக்கம்!
தாயும் அவளின் கருவும்!
மன்னா மற்றும் பனியின் அர்த்தங்கள்!
இப்படி பலபல ஆவிக்குரிய தெளிவுகள் பாடத்தின் உள்ளே உங்களுக்காக...

படித்து (கேட்டு) ஆவிக்குரிய ரீதியில் நாம் வளர்ச்சியடைய கடவுள் தாமே நம்மை வழிநடத்துவாராக!

ஆமென்!

HOLY FOOD (Part - 2)

We read in Lesson No: 52 that no one except the priests and their families were allowed to eat the holy food, right?

Alright, even though that was the law,

our Lord Christ seated even the foreigners at God’s table and made them eat the holy food!

How?

He didn’t seat them as strangers...

He seated them as members of the priestly family!

Did Christ break the law?

No!

By shedding His precious blood on the cross and giving His life, He tore down the wall of separation made by the Law, and brought us—who were once foreigners and strangers—near to God as His own children! (Ephesians 2:13)

To what things were we strangers?

Strangers to the people of Israel!

Strangers to God’s covenant!

Strangers to the hope of salvation!

Strangers who, without God, worshiped stones, dust, wind, and created things! (Ephesians 2:12)

The blessings that Christ’s blood brought to us who were once strangers:

▫️Washed away our sins!

▫️Brought us who were far away near!

▫️Canceled our punishments!

(Ephesians 2:13)

▫️And gave us the privilege of adoption — to cry out “Abba! Father!” (Romans 8:15–17)

Alright! Was this given to us just out of sympathy?

If you think so — No!

Yahweh God knew us, for His Son’s sake, even before the foundation of the world! (Ephesians 1:4)

That means, in Christ Jesus, the Almighty God had already decided beforehand to adopt us into His own family.

The Son fulfilled that divine will through His death on the cross and gave us the right to be called the freed ones!

Alright, does this come automatically?

Are there duties we must do for it?

Definitely yes!

If we want to receive the Spirit of Adoption...

We must have the understanding of who Christ is!
We must put our faith in His redeeming sacrifice!
The old man (slave) must die!
The new man must rise to life!

For that;

We must put on Christ!

How? Baptism!

(Galatians 3:27)

It is a beginning; a burial; and a birth!

Alright. With that, I’ll stop my explanation here.

Furthermore;

Roman adoption!
The meaning of the robe and the ring!
Paul’s historical explanation!
The mother and her womb!
The meanings of manna and dew!
And many such spiritual insights await you inside this lesson...

May God Himself lead us to grow spiritually as we read (and listen)!

Amen!

54. HOLY FOOD P3 - Ch. 22:9-16

54. பரிசுத்த உணவு! (பகுதி - 3)

(லேவியர் 22: 9-16)

ஒரு குழந்தைக்கு ஊட்டுவது போல பரிசுத்த உணவை சிறுக சிறுக ஊட்டி வரும்..

கடவுளுக்கு நன்றி கூறி இன்றைய பாடத்தின் உள்ளே செல்வோமா?

பாடம் எண்: 53 இல்

அடிமைகளாய், அந்நியர்களாய், கடவுளை அற்றவர்களாய் இருந்த நாம், தத்தெடுக்கப்பட்டு புத்திர சுவீகாரத்தின் ஆவியை பெற்றுக் கொண்டோம் என்று பார்த்தோம் அல்லவா?

இன்றைய பாடத்தில் இதை குறித்து சற்று ஆழமான புரிதலுக்குள் செல்வோம்!

கடவுள், தத்தெடுத்த பிள்ளை, என்னதான் சுதந்திரவாளி அதாவது அந்த வீட்டுக்கு எஜமானாக இருந்தாலும் அவன் வளரும் வரை அவனுக்கும் அடிமைக்கும் வித்தியாசம் இல்லை. (கலாத்தியர் 1:1)

புரியவில்லையே...என்போமாகில்,

கடவுளை அறியாத காலத்திலேயே கடவுள் நம்மை தன் குமாரனுக்கு, உடன் சுதந்திரவாளியாக அதாவது கிறிஸ்துவை போல நாமும் அவர் வாரிசாக முன்குறித்து இருந்தார்...

பின்பு; நாம் சத்தியத்தை அறிந்தோம்!

விசுவாசத்தால் கடவுளுடன் உடன்படிக்கை செய்து, கிறிஸ்துவின் நீதியின் வஸ்திரத்தால் மூடப்பட்டு, கிறிஸ்துவின்ளையாக மாறினாலும்,

புது சிருஷ்டி நம்முள் வளரும் வரை நாம் உள்ளுக்குள் பாவத்தின் அடிமைகளாக தான் இருக்கிறோம்..

ஆகவே நமக்கு ஞானஸ்நானம் முதல்படி தான்.. புது சிருஷ்டி என்ற தகுதி பெற!

ஆனால்; புது சிருஷ்டி நன்கு வளர்ச்சியடைய

நமக்கு சோதனைகளும், அதற்க்கான பயிற்சிகளும் ஆரம்பமாகிறது!

ஆனால் பயப்பட வேண்டாம்!

ஏனெனில்; இதனை ஜெயிக்க நமக்கான குரு (ஆசிரியர்):

நம் இயேசு கிறிஸ்து தான்!

மேலும்; கடவுளின் பரிசுத்த ஆவியும் நம்மை பாதுகாத்து வழி நடத்த,

நம் ஞானஸ்நானத்தில் நமக்கு அருளப்பட்டுள்ளது!

புது சிருஷ்டிக்கான பாடங்கள் கடுமையானவைஅல்ல!

பரிசுத்தமானவை!

அன்போடு சத்தியத்தை தியானித்து, பிறரிடம் பேசி, பிறரை மன்னித்து, கடவுளுக்குக்காக சேவை செய்யும் போது..

அன்பே வடிவான கடவுளின் குடும்பத்தில் நாமும் ஒரு அங்கமாகிறோம்!

மேலும் பழைய மனிதனை களைந்து, நாளுக்கு நாள் கிறிஸ்துவின் சாயலாக மாறும் போது, உலகறிய நாம் கடவுளின் பிள்ளைகளாய் (சபையாய்)மாறும் வாய்ப்பு காத்திருக்கிறது!

ஆனால்; இது அவ்வளவு எளிதல்ல..

அதனால் தான் அப்போஸ்தலர் பவுலும், கிறிஸ்து உங்களில் உருவாகும் வரை நான் கர்ப்பவேதனை படுகிறேன் என்றார்!

புது சிருஷ்டிக்கான கரு வளர்வதற்க்கு வேண்டிய ஆகாரங்கள் என்னத் தெரியுமா?

நம் தினசரி அப்பம் = கடவுளின் வார்த்தைகள்!
நம் தினசரி சுவாசம் = கடவுள் உடனான ஜெபம்!
நம் ஆவிக்குரிய அனல் = ஆவிக்குரிய சகோதர ஐக்கியம்! சபை கூடுதல்
தினசரி பயிற்சி = கீழ்படிதல்!

கடவுள் உடனும் கிறிஸ்துவுடன் மட்டுமல்ல; கடவுள் உண்மையில் வழிநடத்தும் சபையின் சகோதரர்களோடும்!

மேலும்; நாம் ஒவ்வொரு நாளும் புது சிருஷ்டிக்கு

கடவுளின் மன்னாவினால் (சத்திய வசனங்களினால்) உணவளிக்கிறோம்!

இதயத்தில் பொக்கிஷமாய் பாதுகாக்கப்பட்ட உண்மை சத்தியத்தை பனிப் போல குடிக்கிறோம்!

இத்துடன் என் விளக்கத்தை முடித்துக் கொள்கிறேன்.

மேலும்;

ஒரு குழந்தையின் கரு; மற்றும் பட்டாம் பூச்சி எதைக் குறிக்கிறது?
நம் விதி என்று எதை நினைக்கிறோம்?
தத்தெடுத்தலின் வரம் மற்றும் இலக்கு என்ன?
முதலாம் உயிர்தெழுதலில் பங்குள்ளவர்கள் யார்?
கழுகைப் போல நாம் புதுபலம் பெறுவது எப்போது?
கடவுளின் பரிசுத்த குடும்பத்தில், பரிசுத்த உணவைப் பெறுவது நம் இரத்த உறவினாலா? முயற்சியினாலா?

அனைத்திற்க்கான பதில்களும் இன்றைய பாடத்தின் உள்ளே...

அப்பா! பிதாவே...

பாவ சுமைகளாலும், மாம்ச பலவீனங்களாலும், உலக இச்சைகளாலும், எங்களை அடிமைப்படுத்தி உங்களிடமிருந்து பிரிக்க சாத்தான் வைத்துள்ள கண்ணிகளுக்கு தப்ப, நீர் தாமே எங்களுக்கு உங்கள் பரிசுத்த வல்லமையை தந்து உதவி செய்யும்!

ஒருபோதும் தேவகுடும்பத்தில் இருந்து எங்களை வெளியேற விட்டுவிடாதீர்கள்!

உங்கள் அன்பு மகனின் விலையேறப்பெற்ற இரத்தத்தால் எங்களை கழுவி சுத்தம் செய்யும்!

எல்லாம் உமது சித்தத்தின் படி ஆகட்டும், எங்கள் அன்புத் தந்தையே...

கிறிஸ்துவின் நாமத்தில்!

ஆமென்!

HOLY FOOD - (Part - 3)

(Leviticus 22: 9–16)

Just as a child is fed little by little, we too are being fed with the holy food bit by bit...

Shall we thank God and step into today’s lesson?

In Lesson No: 53

We saw how we, who were once slaves, strangers, and without God, were adopted and received the Spirit of sonship, didn’t we?

In today’s lesson, let’s go a little deeper into understanding that!

God says that even though an adopted child is the heir of the house, as long as he is still a child, he is no different from a slave. (Galatians 4:1)

Didn’t understand? Then listen...

Even before we knew God, He had already predestined us to be co-heirs with His Son — to be heirs along with Christ.

Later, we came to know the truth!

Through faith, we made a covenant with God, were clothed with the righteousness of Christ, and became His children.

But until the new creation grows within us, we still remain slaves to sin on the inside.

Therefore, baptism is only the first step for us — to qualify for the new creation!

But for this new creation to grow and mature,

our tests and spiritual training begin!

But do not fear!

Because our Teacher, who helps us overcome all these, is:

Our Lord Jesus Christ Himself!

Moreover, the Holy Spirit of God was also given to us at baptism — to protect us and guide us in the way of truth.

The lessons for the new creation are not hard!

They are holy!

When we meditate on the truth in love, speak kindly to others, forgive one another, and serve God,

we become members of God’s family — a family shaped by love!

And as we put off the old man and daily transform into the likeness of Christ, the opportunity awaits for the world to recognize us as God’s children (His Church).

But this isn’t easy...

That’s why Apostle Paul said, “I labor in birth pains until Christ is formed in you.”

Do you know what kind of nourishment is needed for the new creation to grow?

Our daily bread = God’s Word!
Our daily breath = Prayer and communion with God!
Our spiritual fire = Fellowship with spiritual brothers and Church gathering!
Our daily exercise = Obedience!

Not only with God and Christ, but also with the brothers of the Church whom God truly leads!

And each day, we feed the new creation with the manna of God — the true Word of God!

We drink in the truth stored in our hearts like refreshing dew!

With this, I conclude my explanation.

Furthermore,

What does the seed of a child and a butterfly represent?
What do we think our destiny is?
What is the blessing and goal of adoption?
Who are those who take part in the first resurrection?
When do we renew our strength like the eagle?
In God’s holy family, do we receive holy food through our bloodline or through our effort?

All the answers lie within today’s lesson...

Abba! Father...

From the snares Satan has set to enslave us through the burdens of sin, the weakness of the flesh, and the desires of the world — deliver us by Your holy power!

Never let us be separated from Your divine family!

Wash and cleanse us with the precious blood of Your beloved Son!

Let everything be done according to Your will, our loving Father...

In the name of Christ!

AMEN!

55. HOLY FOOD P4 - Ch. 22:9-16

பரிசுத்த உணவு! (பகுதி-4)

பரிசுத்த உணவை உண்பதற்க்கான விதிமுறைகளை கடந்த மூன்று பாகங்களாக பார்த்து வருகிறோம். அல்லவா...

இன்று, மேலும் சில புரிதல்களுக்காக.. நான்காம் பாகத்தின் உள்ளே செல்வோம்..

விலைக்கு வாங்கப்பட்ட அடிமைகள்!

கடவுளுக்கு படைக்கப்பட்ட பரிசுத்த உணவை, ஆசாரியர்கள் அவர் குடும்பத்துடன் சாப்பிடலாம்..

மேலும் அவரால் விலைக்கு வாங்கப்பட்ட அடிமைகளும், அவருக்கு பிறந்த பிள்ளைகள் கூட உண்ணலாம்!

இது சட்டம்.

இது நம்மை ஆச்சரியப்படுத்துகிறது அல்லவா?

இங்கு விலைக்கு வாங்கப்படுதல் என்பது அடிமைத்தனத்தை குறிக்கவில்லை...ஒரு உடன்படிக்கையால் ஏற்படும் பாதுகாப்பை குறிக்கிறது!

எப்படி?

மோசேயின் கீழ் இஸ்ரயேலில் அடிமைத்தனம் கருணையால் மூடப்பட்டிருந்தது..

இங்கு விலைக்கு வாங்கப்பட்ட அடிமைகள் ஆறு ஆண்டுகள் வேலை செய்யலாம். ஏழாவது ஆண்டில் அவர்கள் அடிமைத்தனத்தில் இருந்து விடுதலை பெறலாம்..

ஆனால்; தன் எஜமானாகிய ஆசாரியரை நேசித்து அவரை விட்டு போக விருப்பம் இல்லையென்றால்,

மீண்டும் சேர்த்துக் கொள்ள ஒரு சில விதிமுறைகள் உண்டு!

என்ன அது?

அந்த அடிமை, நீதிபதியின் முன்பும், நீதிபதியின்டுக் கதவுக்கு முன்பும் நிற்க வேண்டும்..

ஆசாரியர் ஒரு சிறிய கத்தியால் அவரின் காதை கதவுடன் சேர்த்து துளைக்க வேண்டும். பின்பு அந்த அடிமை நிரந்தரமாக ஆசாரியருக்கு சொந்தமானவர்!

நீதிபதியின்டுக்ய புரிதல் என்னத் தெரியுமா?

நிலை வாசல் கதவு = பஸ்கா இரத்தத்தை அடையாளப்படுத்தியது!

காது = கேட்பதை பற்றி பேசியது!

துளையிடுதல் = மற்றவரின் சத்தத்திற்க்கு செவி சாய்தலை குறிக்கிறது.

அதாவது:

தன் எஜமானரிடம் அன்பால் பிணைக்கப்பட்ட அடிமையின் இதயம் சொல்வது என்னவென்றால்...

நான் இவர் சொல்வதை கேட்கிறேன்.

இவருடன் தங்கி இருப்பதையே விரும்புகிறேன்!

நான் இனி இவருக்கே சொந்தம்!

சற்றே சிந்தித்து பார்த்தோமானால்,

ஒரு அடிமை! தான் விடுதலை ஆவதைத் தான் விரும்புவான்; ஆனால் இங்கு எஜமானனுடன் தன் வாழ்நாளெல்லாம் இணைந்திருக்க விரும்புகிறான்.

இங்கு எஜமான், அடிமையை இணைப்பது அன்பு ஒன்றே தான்!

வாங்குதல் மற்றும் உறுதிமொழி!

வாங்குதல்:

ஆசாரியர் பணத்தால் அடிமையை வாங்குகிறார்!

இது அவனை தன் வீட்டினுள் கொண்டு வருகிறது!

உடன்படிக்கை:

அடிமையானவன் அன்பினால் தன்னை எஜமானனுடன் இணைத்துக் கொள்கிறான்! இது அவனை என்றும் வீட்டிற்க்குள் இணைத்துக் கொள்கிறது!

இது மேசையின் முன் வீட்டிற்க்கு வரும் ✨விருந்தினர் மதிப்பிற்குரியவராக இருந்தாலும்;

கூலிக்கு வேலை செய்பவர் கடுமையாக உழைத்தாலும்;

அவர்களுக்கு பரிசுத்த உணவில் பங்கில்லை..

ஆனால், இந்த அடிமை அப்படியல்ல..

இவர் விலைக்கு வாங்கப்பட்டு, உடன்படிக்கையில் இணைந்ததால் இவர் இனி ஆசாரியக் குடும்பத்தில் ஒருவராக பரிசுத்த மேசையில் பரிசுத்த உணவை பகிர்ந்துக் கொள்ளலாம்!

இந்தஆவிக்குரிய புரிதலை சுருக்கமாக பகிர்ந்துக் கொள்கிறேன்.. பிரியமானவர்களே...

அன்று அடிமைகள் விலைக்கு வாங்கப்பட்டதுப் போல;

புது சிருஷ்டிகளான நாமும், விலைக்கு வாங்கப்பட்டோம்..

இதை சொல்வதற்க்கு நமக்கு வெட்கம் தேவையா?

நிச்சயம் இல்லை...

ஏனெனில் நாம் விலைக்கு வாங்கப்பட்டது...

மாசற்ற இரத்தத்தால்...

அன்று ஆசாரியர் வெள்ளியால் அடிமையை வாங்கினார்!

ஆனால், நம் பரிசுத்த மகா பிரதான ஆசாரியரோ, நாணயங்களை ஊற்றவில்லை! தன்னையே ஊற்றினார்!

நம் மதிப்பு சேக்கலில் அளவிடப்படவில்லை; அவரின் இரத்தத்தால் அளவிடப்பட்டது!

மரக் கதவில் துளையிடப்பட்ட காது, அடிமைகளின் அன்பை குறித்தது என்றால்;

மரச்சிலுவையில் துளையிடப்பட்ட நம் கிறிஸ்துவின் கைகள் நம் மீது அவர் வைத்த அன்பை குறிக்கிறது!

கிறிஸ்து; நமக்காகவே அடிமைரூபம் எடுத்தார். நமக்காகவே மரணபரியந்தம் வரை தேவனுக்கு கீழ்படிந்தார்!

மரித்தார்! பின்பு உயிர்தெழுந்து - தம் பரிசுத்த இரத்தத்தினால் வீட்டை வாங்கி நமக்காக ஆயத்தப்படுத்தி உள்ளார்.. நம்மை அதில் அமர வைக்க...

தம்ம் பல புரிதல்கள், உங்களின் பார்வைக்கு..இன்றைய வெளிச்சத்தில்..

*நாம் வாழும் வீடு, *வாசலில் காது! *பரிசுத்த ஆகாரத்தை மதிப்பது!

*கறைபடாமல் பெயரை பாதுகாப்பது!

இதை குறித்த விளக்கங்கள் அடுத்த பாடத்திலும் தொடரும்...

கடவுளுக்கு மாட்சி உண்டாவதாக.

ஆமென்!

HOLY FOOD! (Part-4)

We’ve been learning about the rules for eating the holy food in the past three parts. Haven’t we…?

Today, for some more understanding… let’s step into Part Four..

Slaves Bought for a Price!

The holy food offered to God can be eaten by the priests along with their families.

Also, the slaves they have bought for a price, and their children born to them, may eat of it too!

This is the law.

Doesn’t this amaze us?

Here, “bought for a price” doesn’t refer to slavery… but to the protection that comes through a covenant!

How?

Under Moses, slavery in Israel was covered with mercy.

Here, the slaves who were bought for a price could serve for six years. In the seventh year, they were set free from slavery..

But, if that slave loved his master, the priest, and didn’t wish to leave him,

then there were certain rules to be followed to take him back again!

What were they?

The slave had to stand before the judges and before the door of the judge’s house.

The priest had to pierce his ear to the door with a small knife. Then that slave would belong to the priest forever!

Do you know the meaning of this before the Judge?

The Doorpost = represented the blood of the Passover!

The Ear = spoke of listening!

The Piercing = meant obedience to the voice of another.

That means:

The heart of a slave bound to his master by love says…

I will listen to what He says.

I desire to stay with Him!

I now belong to Him alone!

If we think about it a little,

a slave would normally want freedom; but here, he desires to remain with his master for life.

The only thing that binds the master and the slave here is love!

Purchase and Covenant!

Purchase:

The priest buys the slave with money!

This brings him into his house!

Covenant:

The slave, out of love, binds himself with his master! This keeps him forever within the house!

This shows that even if a guest comes before the table, worthy of honor;

or a hired worker labors hard;

they do not have a share in the holy food..

But, this slave is not like that..

Because he was bought for a price and joined through covenant, he now belongs to the priest’s family and can partake of the holy food at the holy table!

Let me briefly share this spiritual understanding, beloved ones…

Just as slaves were once bought for a price,

we too, as new creations, have been bought for a price!

Should we be ashamed to say that?

Surely not…

Because we were bought…

With spotless blood...

Back then, the priest bought the slave with silver!

But our Holy Great High Priest did not pour out coins! He poured out Himself!

Our worth was not measured in shekels; it was measured by His blood!

If the pierced ear at the wooden door represented the love of a slave,

then the pierced hands of our Christ on the wooden cross represent the love He has for us!

Christ took the form of a servant for our sake. He obeyed God even unto death for our sake!

He died! Then rose again—and with His holy blood, He bought the house and prepared it for us… to seat us in it..

Let these understandings be before your eyes today…

*The house we live in, *the ear at the door! *Honoring the holy food!

*Keeping the name undefiled!

Explanations about this will continue in the next lesson…

Glory be to God.

Amen!

HOLY FOOD - P4(English PDF)

56. HOLY FOOD P6 - Ch. 22:9-16

பரிசுத்த உணவு! (பகுதி - 6)

LEVITICUS 22:9-16 - பரிசுத்த உணவை உண்ணும் தகுதி ஆசாரியக் குடும்பத்தில் பிறந்த பெண்ணுக்கும் உண்டு என்று ஏற்கனவே முதல் பகுதியில் பார்த்துள்ளோம்!

இனி இதனைக் குறித்து மேலும் சில விளக்கங்களை காண்போம்!

எது வரை அந்த பெண் பரிசுத்த உணவை உண்ணலாம்?

அவள் ஒரு அந்நியரை திருமணம் செய்யாத வரைக்கும் தான்!
ஒருவேளை மணந்துவிட்டால், தன் தந்தையின் பரிசுத்த உணவில் பங்கு இல்லை!

மீண்டும் பங்கு வருமா?

ஆம் வரும்!

எப்போது?

ஒரு வேளை அவள் விதவையாகி, அல்லது கணவனை பிரிந்து அவளுக்கு பிள்ளைகளும் இல்லாமல் மீண்டும் தன் பிறந்த வீட்டிற்க்கு திரும்பினால், அவள் மீண்டும் தன் தந்தையின் பரிசுத்த உணவில் பங்கேற்க்கலாம்!

(லேவியர் 22:12-13)

இவ்வளவு தானா? என்று இதனை சாதாரணமாக எண்ணக்கூடாது.

என்று மறைக்கப்பட்டுள்ள ஆவிக்குரிய விஷயங்கள் மிக பிரம்மாண்டமாக உள்ளது!

இதிலிருந்து, சிறு சிறு குறிப்புகளை மட்டும், நீங்கள் சுவை பார்க்க பகிர்ந்துக் கொள்கிறேன்!

பரிசுத்த உணவை உண்ண பரிசுத்த எல்லைகள் முக்கியம்!

அந்நியரை திருமணம் செய்த ஆசாரியரின் பெண்ணுக்கு, ஒருவேளை பரிசுத்த உணவில் பங்கு கொடுத்தோமானால், அது கடவுளின் பரிசாக இருக்காது!

குடும்ப கூட்டணிகளின் பரிசாக மாறிவிடும்!
சமுதாய பரிமாற்றங்களின் அடையாளமாக மாறிவிடும்!

(லேவியர் 22: 14-16)

தனக்காக பார்த்து பார்த்து தேர்ந்தெடுத்த யாவே கடவுளின், பரிசுத்த குடும்பத்திற்க்குள்

பயபக்தியற்ற அந்நியரை நுழைத்ததாகி விடும்!

பரிசுத்தம் ஒருபோதும் இத்தகைய விஷயங்களால் நீர்த்துப் போக கூடாது!

ஏனெனில், இது கடவுளின் தெய்வீக திட்டத்தை உள்ளடக்கிய ஒரு அருமையான குடும்பம்!

இது பயபக்தி மற்றும் பாதுகாப்பு நிறைந்தது!

இதில் பிரதான ஆசாரியர்.. நம் ஆண்டவராகிய கிறிஸ்துவின் நிழல்!

அவர் சேவை செய்யும் வீடு கடவுளின் ஒழுங்கையும், கண்ணியத்தையும் பறை சாற்ற வேண்டும்!

ஆயினும் இந்த கடுமையான வரம்பிற்க்குள், கருணையும் ஒளிந்திருக்கிறது!

அதுதான் கணவனை அற்ற, குழந்தையுமற்ற பெண்ணின் மீதான கடவுளின் அக்கறை! அன்பு! கருணை!

சரி, இதில் புது சிருஷ்டிகளான நமக்கான பாடம்!

நிச்சயம் உண்டு!

நம் மகத்தான ஆசாரியரான கிறிஸ்துவின் (எபிரேயர் 4:14;15)

ஆவிக்கேற்ற மாளிகையாய், கடவுளுக்காக கட்டப்பட்டு வரும் உயிருள்ள கற்கள் நாம்! (1 பேதுரு 2:5; எபேசியர் 2:19-22)

இங்கு நமக்கு பரிமாறப்படும் உணவு!

வார்த்தையும்; ஆவியும்!
ஜீவ அப்பமும்; நினைவுக் கிண்ணமும்!

நம் ஆசாரியரின் வீட்டில் இருக்கும்போது,

நமக்கு வேத வசனங்களின் மூலம் உணவூட்டப்படுகிறது!
தெளிவான மனசாட்சியும், சுத்தமான இருதயமும் உருவாகிறது!
கடவுளின் பிரசன்னம் என்றும் நம் அருகில் இருக்கிறது!

ஆனால்; நாம் வெளியே திருமணம் செய்யும் போதோ...

அதாவது;

இதயம் உலகத்தின் அன்புடன் தன்னை இணைத்துக் கொள்ளும் போதும்
பொய்யான போதனைகளுக்கு செவி சாய்க்கும் போதும்!
பழைய மாம்சத்திற்க்கு அடிபணியும் போதும்!

நமக்கு பரிமாறப்பட்ட தேவ உணவு சுவையற்றதாக நமக்கு தோன்ற ஆரம்பித்து விடுகிறது!

"உடல் உண்டு உயிர் இல்லை" என்பது போல..

கைகளில் வேதம் உண்டு; ஆனால்; இதயத்தில் சத்திய வெளிச்சம் இல்லை!

வேதம் தேவப்பாடல், அபஸ்வரமாகிறது!

குடும்பத்தில் இருந்தாலும், விருந்தினரின் மனப்பான்மை!

சட்டம் இப்போது நம்மிடம் கூறுவது என்ன?

இனி இவள் இந்த புனித உணவை சாப்பிடக் கூடாது!

ஏனெனில் அவள் வேறொரு மேசையில் இருந்து சாப்பிடுகிறாள்!

(1 கொரிந்தியர் 10:21)

நமக்கான எச்சரிப்பும் இதுதான்!

கடவுளை விட்டு நம்மை பிரிக்கும் இரண்டு பாதைகள்:

1. உலக அன்பு!

2. அவநம்பிக்கை!

இதற்கான விளக்கங்கள் பாடத்தின் உள்ளே விரிவாக..

சரி! குழந்தைகள் எதைக் குறிக்கிறது?
நம் (மன)நிலை என்ன?
குடும்பமா?
விருந்தினர்களா?
எதையாவது பெற்றுக் கொள்ளும் நோக்கமுள்ள கூலியாட்களா?
கடவுளின் சொந்த குடும்பத்தினரா?
நாம் ஒன்றுகூடி கர்த்தருடைய மேசைக்கு வருவது?
வெறும் பகட்டுக்காகவா? அல்லது
ஆத்ம விருப்பத்துடனா?

இதற்காக விடைகளும் பாடத்தின் உள்ளே...

இரத்தினச்சுருக்கம்!

திரும்பி வந்த மகளிடம் சட்டம் கேட்பது ஒன்றே ஒன்று தான்!

அவள் எந்த வீட்டில் நிலைத்திருக்கிறாள் என்று!

புகுந்த வீட்டு பந்த பாசத்திலா?

அல்லது பிறந்த வீட்டின் நிலையான அன்பிலா?

பிறந்த வீட்டில் உறுதியுடன் நிலைத்திருந்தால்...

கடவுளின் பரிசுத்த உணவில் நிச்சயம் அவளுக்கும் பங்கு உண்டு!

ஏனெனில்; அவள் எனக்கு சொந்தமானவள்...மீண்டும்..

என்கிறார்! அன்பே வடிவானவர்!

அப்பா! பிதாவே!

உமது மகள் உங்களை விட்டு பிரியாமல், என்றும் உங்கள் வீட்டில் நிலைத்திருக்க..

இந்த அருமையான பாடத்தை தந்து உதவியதற்க்காய் உமக்கு நன்றிகள்!

நன்றிகள் உங்கள் அருமை மகளின் கரத்தை விட்டு பிரியாதீர்!

பாவத்தின் வஞ்சனையில் விழாமல் இரட்சித்துக் காத்துக்கொள்ளும்!

இயேசுவின் நாமத்தில் ஜெபிக்கிறேன்!

எங்கள் ஜீவனுள்ள நல்ல பிதாவே!

ஆமென்!

HOLY FOOD (Part - 6)

LEVITICUS 22:9-16 – We already saw in the first part that the right to eat the holy food also belongs to a woman born in the priestly family!

Now, let’s look at a few more explanations about this!

Until when can that woman eat the holy food?

Only as long as she does not marry a stranger!
If she marries, she no longer has a share in her father’s holy food!

Can she regain the share again?

Yes, she can!

When?

If she becomes a widow or is separated from her husband, and has no children, and returns to her father’s house, she can again partake of her father’s holy food!

(Leviticus 22:12–13)

Is that all? We shouldn’t take this lightly.

The hidden spiritual truths behind this are vast and glorious!

I’m sharing just a few highlights for you to taste and see!

Holy boundaries are essential to eat the holy food!

If a priest’s daughter who married a stranger were allowed to eat the holy food, it would no longer be God’s gift!

It would turn into a gift of family alliances!
It would become a symbol of social exchanges!

(Leviticus 22:14–16)

It would mean that an irreverent outsider has been brought into the holy family carefully chosen by Yahweh Himself!

Holiness must never be diluted by such things!

For this is a precious family containing God’s divine plan!

It is full of reverence and protection!

Within it, the High Priest is the shadow of our Lord Christ!

The house He serves must declare God’s order and honor!

Yet, even within this strict boundary, mercy is hidden!

That’s God’s concern, love, and compassion toward the widow and the childless woman!

Alright, what’s the lesson here for us, the new creations?

Surely there is one!

Our great High Priest Christ (Hebrews 4:14–15)

We are living stones, being built as a spiritual house for God! (1 Peter 2:5; Ephesians 2:19–22)

The food served to us here is:

The Word and the Spirit!
The Living Bread and the Cup of Remembrance!

When we remain in our Priest’s house,

We are fed through the Scriptures!
A clear conscience and a pure heart are formed!
The presence of God always remains near us!

But when we marry outside…

That is:

When our heart joins itself to the love of the world,
When we listen to false teachings,
When we submit to the old fleshly desires,

The divine food served to us begins to lose its taste!

"The body is there, but the life is not" —

The Bible is in the hand, but the light of truth is not in the heart!

The Scripture turns into an off-key song of worship!

Though still in the family, the attitude becomes that of a guest!

What does the law now tell us?

She must no longer eat the holy food!

Because she eats from another table!

(1 Corinthians 10:21)

This is also our warning!

Two paths separate us from God:

1. Love of the world!

2. Unbelief!

The explanations for these are detailed within the lesson itself.

Alright! What do children represent?
What is our (mental) state?
Are we a family?
Or guests?
Or hired workers seeking gain?
Or members of God’s own household?
When we come together to the Lord’s table—
Is it just for appearance? Or
Out of spiritual desire?

The answers for this are within the lesson...

In summary!

The law asks only one question to the returning daughter:

In which house does she remain?

In the affection of the house she entered by marriage?

Or in the steadfast love of her father’s house?

If she stands firm in her father’s house...

She surely has a share in God’s holy food!

Because He says: She is Mine again!

He who is Love Himself declares it!

Father! Our Abba!

Let Your daughter never depart from You but remain forever in Your house!

Thank You for giving this precious lesson!

Thank You for never letting go of Your beloved daughter’s hand!

Keep her safe from the deceit of sin!

I pray in Jesus’ name!

Our living, good Father!

AMEN!

57. HOLY FOOD P7

57. பரிசுத்த உணவு! (பகுதி - 7)

கடனும்; கருணையின் வாசலும்!

இன்றைய பாடமும், கடவுளின் சட்டதிட்டங்களோடு அன்பையும் பிரதிபலிக்கப் போகிறது!

எப்படி? என்கிறீர்களா...

வாருங்கள்... பாடத்தினுள் செல்லலாம்!

பரிசுத்த உணவை தவறுதலாக ஒரு விருந்தினர் சாப்பிட்டு விட்டால்... என்ன செய்ய வேண்டும்?

என்னல் அந்த தவறு வேண்டுமென்றே செய்யப்பட்டதா? என்பதை ஆராய வேண்டும்!

எப்படி?

ஒரு சின்ன கற்பனை!

ஆசாரியரின் வீட்டுக்கு ஒரு விருந்தினர் வருகிறார் என்று வைத்துக் கொள்வோம்..

அங்கு அவர் வந்த போது, இரு மேசைகளிலும் உணவு வைக்கப்பட்டுள்ளது!

ஆனால் அதில் ஒரு மேசையில் இருப்பது பரிசுத்த உணவு.. ஆசாரிய குடும்ப அங்கத்தினர்கள் மட்டும் தான் சாப்பிட வேண்டும்!

இது அந்த விருந்தினருக்குத் தெரியாது!

எனவே தவறுதலாக அதில் கொஞ்சம் எடுத்து சாப்பிட்டு விடுகிறார்!

இப்போது அவர் செய்தது குற்றமா?

குற்றம் தான்! ஆனால் மன்னிப்பு உண்டு.

ஏனெனில் யாவே கடவுள் கருணையின் ஊற்றுமூலர்!

நாம் தெரிந்தே செய்யும் தவறுகளை வருந்தி மன்னிப்புக் கேட்டால் மன்னித்து விடும் கனிவு கொண்டவர் நம் பிதா!

அப்படியிருக்க, தவறி செய்த குற்றத்திற்காக விருந்தினரை தண்டிக்க சொல்வாரா?

என்ன?

நிச்சயமாக இல்லை! ஆனால் பரிகாரம் உண்டு.

ஏனெனில் இது பரிசுத்த உணவு!

அதற்குரிய கனத்தையும் மகிமையையும் நிச்சயம் அசட்டைப் பண்ணக் கூடாது.

ஆகவே சில பரிகாரங்களை செய்யச் சொன்னார் தேவன்!

என்ன அது?

முதலில்..

விருந்தினர் உண்ட உணவின் அளவை ஆசாரியரோ அல்லது தகுதி வாய்ந்த ஒரு லேவியரோ மதிப்பீடு செய்வார்கள்.
சமாதான பலியின் இறைச்சி எவ்வளவு?
தானியபலியின் தானியங்களின் அளவு என்ன?
இன்றைய சந்தைமதிப்பில் அதன் விலை என்ன?

என்பதை ஆராய்ந்து, அதற்குரிய விலையை விருந்தினர் செலுத்த வேண்டும்!

உதாரணத்திற்க்கு அவர் சாப்பிட்ட உணவின் மதிப்பு ஐந்து சேக்கல் விலை என்றால், ஆறு சேக்கலாக செலுத்த வேண்டும்!

ஏன் ஒரு பங்கு அதிகம்? என்றால்,

பரிசுத்த உணவின் புனிததன்மை அப்படிப்பட்டது...

அதன் விலை அனைத்தையும் விட உயர்ந்தது என்பதை பறைசாற்றுவதற்காக!

அவ்வாறு செயல்படுத்தப்பட்டது!

இது பெரும்பாலும் வெள்ளியால் நிர்ணயிக்கப்பட்டது!

அல்லது தானியத்திற்க்கு தானியம்!

எண்ணெய்க்கு எண்ணெய், மிருக பலி (ஆடோ, காளையோ) இப்படி..

சரி, ஒருவேளை அந்த மனிதரால் இவைகளை செலுத்த கூடிய அளவு வசதி இல்லையென்றால்?

* இரண்டு காட்டுப்புறாக்கள் அல்லது

* ஒரு பங்கு மாவு கூட பரிகாரமாக ஏற்றுக் கொள்ளப்படுகிறது!

ஏனெனில் கடவுளின் சட்டம் வலிமையானது! ஆனால் கொடூரமானது அல்ல!

ஒருவேளை தவறிழைத்தவர் இறந்துவிட்டால், அவருக்கு வாரிசோ சொந்தபந்தமோ இல்லையென்றால்!

இந்த கடன் ஆசாரியரின் மேல் வந்தது!

ஆம்! ஆசாரியரே குற்றம் செய்த மனிதருக்கான பலியை செலுத்த வேண்டும்!

இங்கு இவை சொல்லும் கருத்து என்னவென்றால், பரிசுத்த உணவு புனிதமானது!

ஆனால் தவறுதலாக உண்டவர் அதற்கான விலையை செலுத்த வேண்டும்!

இல்லையென்றால் குற்றவாளிக்காக வேறு யாராவது விலை கொடுக்க வேண்டும்!

இல்லையென்றால் நித்து விடலாமே என்று எண்ணக்கூடாது!

ஏனெனில் இந்த மன்னிப்பு பலர் தெரியாமல் மீண்டும் செய்யவும், தெரிந்தே தவறிழைக்கவும் காரணமாகி விடும்!

யாவே கடவுளின் பரிசுத்த உணவின் புனிதத்தன்மை அசட்டைப் பண்ணபட்டு விடும் அனைவராலும்!

ஆகவே சட்டம் கடுமை தான்! ஆனால் ஏழைகளுக்கோ மென்மை!

இதன் மூலம் தவறிழைத்தவர் நசுக்கப்படுவதில்லை; மாறாக கடவுளின் ஒழுங்கு மீட்டெடுக்கப்படுகிறது!

இந்த உணவின் முக்கியத்துவமும் ஆசாரியக் குடும்பத்தினருக்கு இன்னும் அதிமாக உணர்த்தப்படுகிறது!

இது சிறு, சிறு விளக்கங்கள் தான்.. மேலும் ஆழ்ந்த விளக்கங்கள்...

📃...✍🏻 பாடத்தினுள்

மேலும் நிழலில் இச்சம்பவங்களைப் பார்த்த நாம்; நிஜத்தில் நம் ஆண்டவராகிய கிறிஸ்து எதை வெளிப்படுத்தப் போகிறார் என்று பார்க்க வேண்டாமா?

அடுத்த பாடத்தில் அறிவோம். நன்றி.

57. HOLY FOOD (Part - 7)

The Debt and the Door of Mercy!

Today’s lesson reflects both the laws of God and His love!

How? You ask...

Come, let’s go into the lesson!

If a guest accidentally eats the Holy Food... what should be done?

First, we must ask: was it done intentionally or by mistake?

How?

Let’s imagine a small example.

A guest visits a priest’s house.

There are two tables of food laid out.

But one of the tables has holy food — meant only for the priest’s family!

The guest doesn’t know this.

So, he accidentally eats a little of it.

Is that a sin?

Yes, it is a sin — but there is forgiveness!

Because Yahweh, our God, is the fountain of mercy!

When we knowingly commit a sin and ask forgiveness with repentance, our loving Father forgives us!

So, would He punish someone for an unintentional mistake?

What do you think?

Of course not! But there must be atonement.

Because this is Holy Food!

Its sanctity and glory must not be treated lightly.

So, God commanded that certain compensations be made.

What are they?

First...

The priest or a qualified Levite must assess the amount of food eaten by the guest.
How much of the peace offering meat?
How much of the grain offering?
What is its value according to today’s market?

After assessment, the guest must pay the value of what was eaten.

For example, if the food he ate is worth five shekels, he must pay six!

Why one-fifth extra?

Because the holiness of the Holy Food is sacred.

The extra portion symbolizes that its value is higher than anything else!

That’s how God’s order was carried out.

This was usually valued in silver, or grain for grain, oil for oil, or even animal sacrifices (like sheep or oxen).

Now, what if the person cannot afford to pay?

* Two turtledoves or

* A portion of flour can be accepted as atonement.

Because God’s law is strong, but not cruel!

If the sinner dies and has no heir or relative,

The responsibility of payment falls upon the priest.

Yes, the priest must make the atonement for the guilty person!

The lesson here is this: the Holy Food is sacred!

Even if eaten by mistake, payment must be made.

If not, someone else must pay on behalf of the offender.

It must not be ignored, because such leniency may cause others to repeat the same mistake — knowingly or unknowingly!

The sanctity of Yahweh’s Holy Food would otherwise be disregarded by all.

Therefore, the law is strict — yet merciful toward the poor!

Through this, the sinner is not destroyed; rather, God’s order is restored.

This also helps the priestly family understand the holiness of the sacred food even more deeply.

These are just small insights... deeper meanings will follow.

📃...✍🏻 Within the lesson

As we reflect on these shadows, shouldn’t we see what our Lord Christ is going to reveal in reality?

We’ll find out in the next lesson. Thank you.

58. HOLY FOOD P8

பரிசுத்த உணவு! (பகுதி-8)

"குழந்தைகளின் ரொட்டியை எடுத்துக் கொள்வது சரியல்ல" என்று சொன்னக் குரல் இப்போது "எடுத்துக்கொள், சாப்பிடு; இது என் உடல்!" என்று கூறுகிறது!

ஒரு பானை சோற்றுக்கு ஒரு சோறு பதமாய்...

இந்த வார்த்தைகளே இந்த பாடத்தின் அருமையை விளக்குகிறது என்றால் அது நிச்சயம் மிகையாகாது!

இந்த பாடத்தில், நம் கிறிஸ்துவின் அன்பைக் குறித்து எதை எழுதுவது? எதை விடுவது என்றே தெரியவில்லை.. அத்தனையும் முத்துக்கள்!

பாடம் எண்: 58இன், நிழலின் பொருளாய் நம் ஆண்டவராகிய கிறிஸ்து!

நமது பாவத்தின் விலைக்கான - அசலுக்காக; அவர் மரித்தால் மட்டும் போதுமானதாக இருக்க, கூடுதல் 20% தர வேண்டி அவர் சகித்துக் கொண்டது...

காரிதுப்புதலும், தலையை துளுக்குதலும், முட்களும், கேலிகளும், கிண்டல்களும், அவமானங்களும்!

நமது குற்றங்களின் பொருட்டு பரிகாரம் செலுத்தும் பரிகாரியும் அவரே.

பரிகாரமாக வரும் குற்ற நிவாரண பலியும் அவரே!

நமக்கான காணிக்கை பொருளாகவும், காணிக்கை செலுத்தும் ஆசாரியராகவும், பலிபீடத்தில் தன்னையே வைக்கிறார்.

ஒரு சாரருக்காக மட்டும் அல்ல...

வேலிக்கு அப்பால் பசியோடு ஒதுங்கி இருக்கும் புறஜாதியருக்கும் சேர்த்து...

இந்த அருமையான வாய்ப்பு நமக்கு ஒரு கானானிய தாயினால் உள்பிரவேசிக்கின்றது!

எப்படி?

பிள்ளைகளுக்கானதை எடுத்து (யூதர்களுக்கானதை)

நாய்குட்டிகளுக்கு போடலாமா? (புறஜாதியார்களுக்கு)

கடுமையான வார்த்தைகளாக தோன்றியது! இதை படிக்கும் போது நமக்கு அன்று!

ஆனால் அந்த தாயின் பதிலால், நமக்கான பாதையும் திறக்கப்பட்டுவிட்டது இன்று!

மேஜையின் கீழே விழும் உணவின் சிதறல்களை நாய்க்குட்டிகள் சாப்பிடுமே...

என்னே ஒரு மனத்தாழ்மையான பதில்!

இந்த விசுவாசம் தான், கிறிஸ்துவின் மூலமாய், யாவே கடவுளின் கருணை, வேலிக்கு அப்பால் உள்ளவர்களிடம் சென்றடைய வழி வகுத்தது!

நம் கிறிஸ்து! பாவம் செய்யாமல், நம் பாவத்தை சுமந்தார்!

நமக்கு அந்நியராக அல்ல, நம்மை விலை கொடுத்து மீட்கும் உறவினராக!

சிலுவையில் முழு கடனையும் செலுத்தினார்!

வெள்ளியினாலோ தங்கத்தினாலோ அல்ல!

அவரின் விலையேறப்பெற்ற இரத்தத்தால்!

அசுத்தமான யாவும் அவரைத் தொட்டு பரிசுத்தமாக்கப்பட்டது!

இன்றும் பரிசுத்தமாக்கப்பட்டுக் கொண்டேயும் வருகிறது!

ஏனெனில் நமது ஒரே பலிபீடம் நம் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவே!

அன்பானவர்களே... இது ஒரு பகுதியின் சிறு விளக்கங்கள் தான்!

அருமையான விளக்கங்கள் பாடத்தின் உள்ளே... கண்கள் கலங்காமல் படியுங்கள்! நன்றி.

Holy Food! (Part - 8)

The voice that once said, "It is not right to take the children's bread," now says, "Take, eat; this is My body!"

Just as a grain of rice completes a pot of rice,

these very words beautifully express the depth of this lesson!

In this lesson about the love of Christ — I do not know what to include or what to leave out; everything is like a pearl!

Lesson No. 58: Our Lord Christ, the fulfillment of the shadow!

For the price of our sin — to pay the full cost — it was not enough that He simply died; He bore even the extra “twenty percent” —

the whipping, the piercing of His head, the thorns, the mockery, the insults, and the shame!

He Himself is the Atoner who pays for our guilt,

and He Himself is the guilt offering brought for atonement!

As both the offering and the High Priest who offers it, He places Himself on the altar!

Not for the Jews alone...

but also for the Gentiles — those who were hungry and left outside the fence.

This wonderful privilege entered our lives through a Canaanite woman!

How?

“Should the children’s bread (meant for the Jews)

be given to the little dogs?” (the Gentiles)

Harsh words, they seemed — but not for us who read them today!

Because through that mother’s humble answer, the door was opened for us too!

“Even the little dogs eat the crumbs that fall from their master’s table.”

What a humble and beautiful reply!

This very faith became the channel through which, by Christ, the mercy of Yahweh reached those beyond the fence!

Our Christ — though He committed no sin — bore our sins!

Not as a stranger, but as a Redeemer who paid the price for us!

He paid the full debt upon the Cross —

not with silver or gold,

but with His precious blood!

Everything unclean became holy by touching Him!

Even today, holiness continues to flow through Him!

For our only altar is the Lord Jesus Christ Himself!

Beloved ones... this is only a small glimpse of one portion!

There are deeper, wonderful insights within the full lesson. Read with open eyes and a calm heart. Thank you.

59. VOLUNTARY OFFERING P1

தன்னார்வ பலி அல்லது உற்சாக பலி.

(லேவியர் 22:18-20)

18. ஆரோன், அவன் புதல்வர் மற்றும் இஸ்ரயேல் மக்கள் அனைவரிடமும் கூற வேண்டியது: இஸ்ரயேலரோ இஸ்ரயேலரிடையே தங்கியிருக்கும் அன்னியர்களோ தங்கள் பொருத்தனைக்கேற்ப அல்லது ஆர்வமிகுதியால் எரிபலியாகச் செலுத்தும் காணிக்கை

அவரவர் விருப்பப்படியே மாடு, ஆடு, வெள்ளாடு எவற்றிலேனும் பழுதற்ற ஓர் ஆணாய் இருப்பதாக!

பழுதான எதையும் உங்களுக்காகச் செலுத்தலாகாது.அது ஆண்டவருக்கு உகந்தது அன்று.

இன்று நாம் பரிசுத்த உணவில் இருந்து முன்னேறி, லேவியராகமத்தின் புதிய பகுதிக்குள் நுழைகிறோம்!

இதில் பலிபீடத்தில் செலுத்தப்படும் காணிக்கைகளின் வரிசைகளும், அவை செலுத்தும் முறைகள் ஒவ்வொன்றும் கவனமாக கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.

ஏனெனில்; இதில் செலுத்தப்படும் அனைத்தும், கிறிஸ்துவின் மூலமாக நிழலில் நிறைவேற்றப்பட வேண்டும் என்பது பிதாவின் சித்தம்!

இதன் ஆவிக்குரிய பொருளோ நம் கற்பனைக்கு எட்டாத வடிவத்தில் உள்ளது!

இன்று நாம் பார்க்கப்போவது பலிபீடத்தில் கொண்டு வரும் காணிக்கைகள்!

லேவியர் 23:18 சட்டம் இஸ்ரயேலர்களுக்கு மட்டும் அல்ல; அவர்கள் மத்தியில் வாழும் அந்நியர்களுக்கும் சேர்த்துத் தான்!

இதன் மூலம் இஸ்ரயேலர்களின் பலிபீடத்தில் அந்நியர்களுக்கான கதவும் நீண்ட காலத்திற்க்கு முன்பே திறக்கப்பட்டு விட்டதை அறிந்துக் கொள்ளலாம்!

சரி!

பலிபீடத்தின் முன் யார் வரலாம்?

என்ன கொண்டு வரலாம்?

அதை தான் இப்போது பார்க்க போகிறோம்.

இஸ்ரயேலரோ அல்லது அவர்களுடன் தங்குகின்ற அந்நியர்களோ, "யாவே கடவுளிடம் ஏதாவது பொருத்தனை பண்ணிக் கொண்டாலோ அல்லது தானாகவே நன்றியுணர்வு காரணமாகவோ சர்வாங்கதகனபலி செலுத்த வந்தால், அவர்களின் விருப்பப்படி செலுத்தும்,

அந்த பலியில், காளையோ, செம்மறியாட்டுக் கடாவோ, வெள்ளாட்டுக் கடாவோ எந்தவித குறைகளற்று இருக்க வேண்டும்!

குறையுள்ள பலியை கடவுள் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை.

ஏனெனில்; கடவுள் பரிசுத்தமானவர்!

அவருக்கு பலியாக செலுத்துவதும், அந்த பரிசுத்தத்தை பிரதிபலிக்க வேண்டும்!

பாவ மற்றும் குற்றநிவாரண பலிகள் = இது செய்த தவறுகளுக்கு ஈடாக செலுத்தப்பட்டது! மேலும் ஏதாவது வேண்டிக் கொண்டு நிறைவேறும் போதும், ஒரு கடமையாக, மனசாட்சியின் நிமித்தம் அளிக்கப்படுகிறது!

நீர் எனக்கு உதவி செய்தால்; நான் இதை வழங்குவேன் என்று!

தகனபலிகளும்; தன்னார்வ காணிக்கைகளும் = இது கடவுள் மேல் கொண்ட அன்பு மற்றும் நன்றியுணர்வுடன் அளிக்கப்பட்டது! இது கடவுளால் கோரப்படவில்லை. தானாகவே மனமுவந்து செய்வது!

இதன் மூலம்

நீங்கள் குற்றவாளிகளாக இருக்கும்போது மட்டுமல்ல; நன்றியுணர்வுள்ளவர்களாக இருக்கும் போதும் என்னிடம் வரலாம் என்று "யாவே கடவுள்" கூறுவது போல் உள்ளது!

ஏனெனில்; பலிபீடம் வெறும் பாவக் கடனை அடைக்கும் இடமட்டுமல்ல; அது;

அன்பை வெளிப்படுத்தும் இடமும் கூட.

ஆனால்; இந்த அன்பில் தூய்மையும், பரிசுத்தமும் முக்கியம்!

பலிபீடத்தில் செலுத்தப்படும் பலியும் முழுமையானதாக இருக்க வேண்டும்.

மிச்சம் மீதியை அல்ல; ஏனெனில்; ஏனெனில் ஒரு குப்பைக் குவியல் அல்ல! அது கர்த்தரின் மேஜை!

தகனபலி முழுவதுமாக எரிக்கப்பட்டது... அதிலிருந்து எழும் புகை சுகந்த வாசனையாக மாறியது!

ஏனெனில் அந்த புகையின் நறுமணம்! கடவுளுக்கு தம் மக்களின் கீழ்படிதலுள்ள இதயத்தின் நறுமணமாகிறது!

பலி செலுத்தும் வழிமுறைகள்:

ஆசாரியர்கள் பலிபீடத்தில், காணிக்கையாக செலுத்தப்பட்டவற்றில் சரியானதை ஆராய்ந்து பரிசுத்தத்தை காக்கும் கடமையைச் செய்தனர்!

ஆனால்; சரியானவற்றைக் கொண்டு வரும் கடமையை மக்களே ஏற்றுக் கொண்டனர்.

பலியாக கொண்டு வந்த மிருகம் ஆசாரியரால் குற்றமற பரிசோதிக்கப்பட்டது!

பின்பு; பலிசெலுத்துபவர் தன் கைகளைபலிக்கான மிருகத்தின் தலையில் வைத்து,

"இதன் வாழ்வு; என் வாழ்வுக்காக!

இந்த பரிசு! என் பரிசாக! என்று கூறி காணிக்கை கொண்டுவந்தவரே தன் கையால் அந்த மிருகத்தை கொன்றார்.

இரத்தம் ஆசாரியரால் பிடிக்கப்பட்டு பலிபீடத்தின் பக்கங்களில் வீசப்பட்டது.

பலியின் உடல் சந்து சந்தாக வெட்டப்பட்டு; உட்புற பாகங்கள் நீரில் கழுவப்பட்டு பலிபீடத்தில் முழுவதுமாக எரிக்கப்பட்டது!

கடவுளுக்கு சுகந்த வாசனையானது!

மேலும் பல விளக்கங்கள் இன்றைய பாடத்தில் விரிவாக...

உங்களுக்காக!

*சபதம்; *சுதந்திரம்; *பரிபூரணம்; *நெருப்பு

இந்த ஒவ்வொன்றும் எப்படி நம் கிறிஸ்துவுக்கு பொருந்துகின்றது என்பதை நாளை காலை வெளிச்சத்தில்

பார்க்கலாம்!

கடவுள் தாமே; நம்மை ஆசிர்வதித்து, கிறிஸ்துவின் மூலமாக நம்மை வழி நடத்துவாராக!

ஆமென்!

59. Freewill Offering or Willing Sacrifice.

(Leviticus 22:18-20)

18. Speak to Aaron, his sons, and all the people of Israel, saying: When any man of the house of Israel or of the foreigners who dwell among them presents an offering, either according to his vow or as a freewill offering for a burnt offering to the Lord—

it shall be a male without defect from the cattle, the sheep, or the goats, that it may be accepted.

Whatever has a defect you shall not offer, for it will not be acceptable for you before the Lord.

Today, we move forward from the “Holy Food” and enter a new section in the book of Leviticus!

Here, the order and the method of offerings presented at the altar are given in detail.

Because everything offered here was to be fulfilled in shadow through Christ — that was the Father’s will!

The spiritual meaning of this is far beyond human imagination!

Today we are going to see about the offerings that were brought to the altar.

Leviticus 23:18 shows that the law was not only for the Israelites but also included the foreigners who lived among them.

Through this, we understand that the door for the Gentiles to approach the altar of Israel was opened long before!

Alright!

Who may come before the altar?

And what may they bring?

That is what we are going to see now.

Whether Israelites or the foreigners among them — if anyone makes a vow to the Lord, or comes out of gratitude to offer a burnt offering,

their offering, whether it be a bull, sheep, or goat, must be without any blemish.

A defective sacrifice will not be accepted by God.

Because God is holy!

The offering given to Him must also reflect that holiness.

Sin and guilt offerings were presented as compensation for the wrongs committed. They were also given as a duty or vow when a prayer was fulfilled — something like saying, “If You help me, Lord, I will offer this.”

But burnt offerings and freewill offerings were given out of love and gratitude toward God! These were not demanded by God — they were given voluntarily, from a willing heart.

Through this, the Lord seems to say: “You may come to Me not only when you are guilty, but also when you are grateful!”

For the altar was not just a place to repay sin-debt; it was also a place to express love.

However, even in that love, purity and holiness are essential!

The sacrifice presented at the altar must be complete and whole.

Not leftovers — because the altar is not a pile of garbage; it is the Lord’s table!

The burnt offering was completely consumed by fire — and the smoke that rose became a sweet fragrance!

For that aroma was the fragrance of obedience from the hearts of His people, pleasing to God!

The procedure of the sacrifice:

The priests had the duty to inspect the offerings brought to the altar and to preserve holiness by ensuring they were without defect.

But the responsibility to bring a perfect offering belonged to the people themselves.

The animal brought for sacrifice was carefully examined by the priest to be found without blemish.

Then, the one who brought the offering placed his hands upon the head of the animal and said,

“Its life for my life! This gift — as my offering!” and he himself killed the animal he had brought.

The priest caught the blood and sprinkled it on the sides of the altar.

The body of the animal was cut into pieces, the inner parts washed with water, and the whole offering was burned on the altar!

It became a sweet fragrance unto the Lord!

There are many more insights about this in today’s lesson — all for you!

*Sabbath; *Freedom; *Perfection; *Fire

Tomorrow morning, under the light of the Word, we will see how each of these beautifully points to Christ.

May God Himself bless us and lead us through Christ!

Amen!

60. VOLUNTARY OFFERING (PART 2)

59. தன்னார்வ பலி அல்லது உற்சாக பலி! (பகுதி -2)

(லேவியர் 22:18-20)
18.ஆரோன், அவன் புதல்வர் மற்றும் இஸ்ரயேல் மக்கள் அனைவரிடமும் கூற வேண்டியது: இஸ்ரயேலரோ இஸ்ரயேலரிடையே தங்கியிருக்கும் அன்னியர்களோ தங்கள் பொருத்தனைக்கேற்ப அல்லது ஆர்வமிகுதியால் எரிபலியாகச் செலுத்தும் காணிக்கை
19 அவரவர் விருப்பப்படியே மாடு, ஆடு, வெள்ளாடு எவற்றிலேனும் பழுதற்ற ஓர் ஆணாய் இருப்பதாக!
20 பழுதான எதையும் உங்களுக்காகச் செலுத்தலாகாது.அது ஆண்டவருக்கு உகந்தது அன்று.

பாடம் எண்: 57இல் கூறியிருந்தைப் போல; இன்று நாம் காணப்போகும்
கிறிஸ்துவைப் பற்றிய ஆவிக்குரிய விளக்கங்கள்! நிச்சயம் நம் கற்பனைக்கு எட்டாத ஒன்றாகத் தான் இருக்கின்றது!
எழுதும் போதே இதயம் கனக்கின்றது! கிறிஸ்துவின் அன்பை எண்ணி!

இந்த பாடத்தின் இரத்தின சுருக்கம்... "இது பிதாவுக்கு, அவர் நேசமகனின் அருமை பரிசு!" எது?

கிறிஸ்துவின் பரிசுத்த உயிர்!

தானே விரும்பி தந்த உயிர்!

தன் தந்தையின் சித்தத்தை நிறைவேற்ற மரத்தில் தொங்கிய உயிர்!

சோதிக்கப்பட்டு, அவமானப்பட்டு, அசிங்கப்பட்டாலும் வாய் திறக்காமல் தரப்பட்ட உயிர்!

மரணவலிகளை சுமந்தாலும், கண்ணீரை அடக்கிக் கொண்டு, தகப்பனிடம் ஒப்படைக்கப்பட்ட உயிர்!

தந்தையின் சிறு தலைகுனிவைக் கூட காண சகிக்காத மைந்தனின் அன்பு:
"யாரை நான் அனுப்புவேன்? இதோ நான் போகிறேன்...!"
(எபிரெயர் 10:7-9)

எங்கே???மரிக்க...மகிழ்ச்சியுடன்! (சங்கீதம் 40: 7;8)
வார்த்தைகள் இல்லை...இதற்குமேல்...
நம்மேல் வைத்த அன்பிற்க்காக, தன் அருமை மகனையே தந்த சர்வவல்ல பிதாவை புகழ்வதா?
தன் தந்தையின் மேல் வைத்த அன்பிற்க்காக தன்னையே தந்த பரிசுத்தமான குமாரனை புகழ்வதா

உங்களுக்கும் இப்படித்தான் தோன்றும்! இந்த பாடத்தை உணர்ந்து படிக்கும் போது!

நிறுத்தி, நிதானித்து, சிந்தையைப் பொருத்தி படியுங்கள்! உணருங்கள்!
நன்றிகளுடன்!
ஆமென்!

60. VOLUNTARY OFFERING (PART 2)

(Leviticus 22:18-20)
18. Speak to Aaron, to his sons, and to all the sons of Israel, and say to them: When any man of the house of Israel or of the strangers in Israel presents his offering, whether for their vows or as a freewill offering for a burnt offering to the Lord,
19. it must be a male without defect from the cattle, the sheep, or the goats, that he may offer it for acceptance.
20. Whatever has a defect, you shall not offer, for it will not be accepted for you.

As we mentioned in Lesson No. 57, today we are going to see the **spiritual meanings about Christ!** Surely, these are things far beyond our imagination!
Even while writing this, my heart feels heavy — thinking of the love of Christ!

The precious summary of this lesson...
“This is the beloved Son’s precious gift to the Father!” What is that?

The holy life of Christ!

The life He willingly gave!

The life that hung on the cross to fulfill His Father’s will!

The life that was offered silently — though tested, shamed, and humiliated!

The life that endured the pains of death, yet held back tears, and was committed into the Father’s hands!

The love of the Son who could not bear even the slightest turning away of His Father’s face:
“Whom shall I send? Here am I — send Me!”
(Hebrews 10:7–9)

Where did He go? — To die… with joy! (Psalm 40:7–8)
There are no words… beyond this…
Shall we praise the Almighty Father who, out of His love for us, gave His precious Son?
Shall we praise the Holy Son who, out of love for His Father, gave Himself?

You too will feel the same as you read and meditate on this lesson!
Pause… reflect… focus your heart and read! Feel it deeply!
With thanks!
Amen!

M E N O R A

Search Menora

FAITH COMES FROM HEARING. ROMANS 10:17